PODAJCIE PROSZĘ argumenty przeciwko wózkom

[Kasia]

OT - Zosinamamo, cudnego masz avatara! Tak sie smiejesz, jakbys tu obok siedziala

kiedyś też się temu dziwiłam. a potem nie znalazłam żadnego argumentu przeciw (oczywiście vs. gondola, nie vs. chusta , żeby było jasne). dziecko ma plecy zaokrąglone, co dla mnie jest bardziej naturalną pozycją od leżenia na płask. fotelik jest dość ciasny, i to też nie jest źle, bo maluchy w ograniczonej przestrzeni czują się bardziej pewnie.

Tez tak myslalam kiedys, o tych pleckach zaokraglonych, nie biorac pod uwage punktu widzenia fizjoterapeutow. Dziecko w foteliku zamiast cwiczyc sie w przygotowywaniu do popelnienia obrotu przez jeden badz drugi boczek cwiczy sobie szesciopaka zginajac sie lub podnoszac nozki. Jak to mowia tutaj - fotelik to kompromis w zyciu z malym dzieckiem, raczej nikt spiacego niemowlecia z samochodu nie wklada do chusty czy wozka, tylko jesli ma taka mozliwosc - pozwala mu spac w tymze.

Ludzie są noszeni od 2,5 miliona lat. Od poczęcia do powiedzmy 2 roku życia błednik wciąż jest trenowany przez kroki i inne ruchy matki/ojca. Jeśli po urodzeniu dziecko trafia do łóżeczka i wózka to trening nigdy nie będzie ukończony (a natura nie wymyśliła go przypadkowo).

Czlowiek jako gatunek ma niespozyte mozliwosci dostosowywania sie do sytuacji i nie wymiera mimo najdziwniejszych praktyk, stosowanych tu i owdzie na swiecie. Masz duzo racji, ale sformulowanie jest generalizowaniem - nie wiadomo, jaka porcja ruchu jest potrzebna do dalszych treningow sensorycznych. Nawet dziecko lozeczkowo/wozkowe jest przeciez noszone na rekach, przenoszone, podnoszone, podawane z rak do rak. Kolejna sprawa - na swiecie jest coraz wiecej dzieci z ciaz zagrozonych, a przez to lezacych i pozbawionych sila rzeczy stymulacji ruchowej.

dynie będą zachwycone - zamiast wisieć smętnie w torbie będą sobie po królewsku podróżowały na siedząco

Jesienia dynie, a latem 12-kg arbuzy

no, a potem dysleksja i kłopoty w szkole a jeśli mamusi będzie wygodniej nic z tym nie zrobić, to wyuczone lenistwo no i niskie wykształcenie

Owszem, brak wyhustania powoduje najrozniejsze deficyty, a chusta MOZE pomoc, ale tak samo pomaga trzymanie i kolysanie do snu w ramionach, kolysanie w kolysce, bujanie sie na bujanym fotelu, na duzej pilce, etc etc. Jak powyzej - nie mozemy stwierdzic JEDNOZNACZNIE, czy w danym przypadku ten czy inny czynnik jest kluczowy dla rozwoju. A - jak wyzej - ludzkosc przetrzyma (bo jakosc sie nie liczy, ani jednostka w ostatecznym rozrachunku biologicznym).

Trzymajmy się jakoś reguł wnioskowania i logiki.
Skoro noszenie jest lepsze to nienoszenie jest gorsze.

Noszenie jest LEPSZE, ale nienoszenie jest DOBRE.
Swietnie, ze nosisz, ale jesli nie nosisz, to nic zlego.
Jeszcze lepiej, jesli czasem nosisz, choc w wiekszosci wolisz nie nosic.

To, czy nosisz czy nie nosisz w danej chwili zalezy od sytuacji, potrzeb dziecka i Twoich i jest wypadkowa zalet i wad obu systemow transportu.

A) gdybyś była noszona w chuście była byś w niektórych rzeczach jeszcze lepsza niż jesteś (może np była byś mistrzynią świata w akrobacjach szybowcowych )
B) gdybyś była noszona w chuście była byś w 100,00% identyczna jak jesteś
Na podstawie tysięcy postów na tym forum wnioskuje, że prawdziwe jest A.

Generalizujesz, zbyt wiele jest zmiennych w tej ukladance.

W tych tysiącach wątków o cudownościc chusty nigdy nie stosowano jednak pułapów czasowych. W związku z tym wnioskuję, że 3 godzinny spacer w chuście jest lepszy dla dziecka niż 30 minutowy spacer w chuście (bo dziecko otrzymuje większą porcję tego wszystkiego co dobre). Tym samym wnioskuję też, że 3-godziny spacer w chuście jest lepszy niż 30 minut w chuście + 2,5 godziny w wózku.

A co powiesz na to ? Oba ponizsze stwierdzenia sa prawidziwe:
3-godzinny spacer w chuscie jest lepszy niz 30 minut w chuscie + 2,5 godziny w wozku *
3-godzinny spacer jest gorszy od od 30 minut w chuscie + 2,5 godziny w wozku **



*z punktu widzenia rozwoju psychicznego (dziecka i matki).
** w zle zawiazanej chuscie lub zle dobranym do wieku wiazaniu lub zlym nosidle

Dalej czytac juz nie mam jak, pewnie co nieco mi umknie, ale ode mnie:

- o amortyzacji byla lata temu fajna dyskusja w De nt. tego, jakoby noszaca osoba przenosila bezposrednio drgania z asfaltu na kregoslup dziecka w chuscie, a wozki byly amortyzowane
- o jezdzeniu w wozkach twarza do swiata przegladowke robili Brytyjczycy, dochodzac do wnioskow podobnych do nie-nosidlom-twarza-do-swiata (w sferze komfortu psychicznego)
- dla mnie argumentem ZA noszeniem w pewnych sytuacjach jest bezpieczenstwo malucha ledwochodzacego, a znajdujacego sie na wysokosci kolan doroslych oraz przewozenie dziecka w wozko (gondoli, spacerowce) na wysokosci rur wydechowych samochodu.

[panthera]

widzieliście filmik z dzieckiem w wózku na stacji metra - to byłby niezły argument "przeciw" wózkom
no ale na poważnie - gdzie to było - fanatyzm gorszy niż terroryzm?
gdyby wózki rzeczywiście były bardzo szkodliwe - były by dostępne badania naukowe na ten temat.
a ze chusta je LEPSZA - wiadomo. lecz nie każdy musi/może wybierać to co najlepsze - czasem wystarczy po prostu niezłe.
w moi przypadku sprawdza się i chusta i wózek. Maciek woli być noszony w chuście- ale spać woli w wózku. więc w zależności od pory wyjścia (choc zwykle staram się nie wychodzić w porze snu) zabieram chustę lub chustę i wózek.

[Luthienna]

OT - Kasia to ja wstępuję do Twojego fanklubu - ujęłaś to idealnie i czytając Twoje wypowiedzi nie muszę niczego zakładać

[marta-la]

widzieliście filmik z dzieckiem w wózku na stacji metra - to byłby niezły argument "przeciw" wózkom

Albo przeciwko nieodpowiedzialnym rodzicom bo to jednak wina rodzica który nie zablokował kółek, a niestety wypadki zdarzają się też wśród chustowych mam. W naszym mieście wypadło mamie z chusty dziecko i to takie kilkutygodniowe. Miało pękniętą podstawę czaszki, spędziło wiele miesięcy w szpitalu. Wina była oczywiście po stronie wiązającej, nie chusty, ale mógłby to też być argument dla kogoś przeciwko chustom

[jul]

Tez tak myslalam kiedys, o tych pleckach zaokraglonych, nie biorac pod uwage punktu widzenia fizjoterapeutow. Dziecko w foteliku zamiast cwiczyc sie w przygotowywaniu do popelnienia obrotu przez jeden badz drugi boczek cwiczy sobie szesciopaka zginajac sie lub podnoszac nozki. Jak to mowia tutaj - fotelik to kompromis w zyciu z malym dzieckiem, raczej nikt spiacego niemowlecia z samochodu nie wklada do chusty czy wozka, tylko jesli ma taka mozliwosc - pozwala mu spac w tymze.

Ostatnio trafiłam na ten artykuł na temat wożenia dzieci w foteliku w kontekście rozwoju ruchowego http://www.terapia-ndt.waw.pl/fotelik.html Nadal jak mam potrzebę to wożę malucha w foteliku, ale zaczęłam to bardziej ograniczać.

[nowa_aleksandria]

a ja pamiętam moje spacery z synkiem, pierwsze trzy miesiące to był koszmar - wył non stop - nie było mowy o spacerze po parku, siadałam na ławce i brałam go na ręce. odłożony do wózka płakał. być może chusta rozwiązałaby sprawę...
teraz biję się z myślami, mam po starszym spacerówkę, siedział wcześniej i nalegał, by mu świat pokazywać, więc wcześnie wyskoczył z gondoli. młode urodzę na wiosnę i raczej nie kupię wózka głębokiego - będę chustować, chyba, że okaże się dzieckiem protestującym. teraz mogę tylko gdybać.

ja mam swoje własne argumenty przeciwko wózkom - mieszkam pod miastem, chodników jak na lekarstwo, a błota i dziur w drodze owszem, zatrzęsienie. nie wyobrażam sobie spokojnego spaceru z wózkiem. często jeżdżę pociągami podmiejskimi - wsiadanie z wózkiem? no way, odległość od krawędzi peronu wzbudza mój lęk pomimo tego, że jestem dużą dziewczynką. jak miałabym bezpiecznie wejść do pociągu z przedszkolakiem i wózkiem? wolę jedno mieć w chuście, a drugie trzymać za rękę...
to samo w metrze, autobusie, tramwaju. a ja lubię być mobilna.

[mucha]

powiem Ci, jak było z moją małą - pierwsze chustowe próby kończyły się ogromnym rykiem. młoda potrzebowała kilku dobrych minut lub wręcz wyjęcia z chusty, żeby sie uspokoić. co robiłam? bujałam, spiewałam, kołysałam, żeby ją jakoś PRZYZWYCZAIĆ (nie użyję słowa WYTRESOWAĆ, ale w mniej więcej tego słowa znaczeniu) do chusty. duzo dziewczyn zaczynających przygodę z chustowaniem skarży się, że ich dzieci nie lubią być w chuście. i dostają dobre rady, jak dzieci przyzwyczaić.

podobnie może być z wózkami - niektóre dzieci potrzebują troszku więcej czasu, żeby do wózka się przyzwyczaić, po prostu.

uogólniasz pisząc, że wszystkie kochają chusty.

Napisal mucha
A) gdybyś była noszona w chuście była byś w niektórych rzeczach jeszcze lepsza niż jesteś (może np była byś mistrzynią świata w akrobacjach szybowcowych )
B) gdybyś była noszona w chuście była byś w 100,00% identyczna jak jesteś
Na podstawie tysięcy postów na tym forum wnioskuje, że prawdziwe jest A.


Generalizujesz, zbyt wiele jest zmiennych w tej ukladance.

Jeśli wprowadzenie tak istotnego czynnika jak noszenie w chuście nie zmienia końcowego efektu w wychowaniu dzieci to właściwie doszliśmy do ściany - przytulanie, rozmawianie itd też tego efektu nie zmienią - memy nie istnieją, naśladownictwo nie istnieje... - cokolwiek zrobisz po urodzeniu i tak dziecko wyrośnie na tego na kogo miało wyrosnąć.
Przed pierwszym porodem przeczytałem kilka książek/poradników. Z wielkim zaskoczeniem zauważyłem, że wytyczne w nich nie tylko się różnią ale często są sprzeczne. Oczywiście wszyscy powołują się na badania naukowe. Zmiennych w układance "mały człowiek" jest tak dużo, że być może nie tylko moja konkluzja, którą negujesz ale wszystkie książki napisane przez psychologów są bez wartości. Skoro metody naukowe nie są dość dobre pozostają intuicja i serce rodzica. Przepraszam, że to piszę ale ja po waszych postach (o tym, że przyzwyczajanie dziecka do chusty właściwie nie różni się od tresury; o tym, że wprowadzenie chustowania do wychowania nie zmieni efektu końcowego ...) czuję się jakby mi mi ktoś przyłożył. Nie okradajcie chustowania z magii - ja "dowody" tej magii znajduję codziennie w domu i tu na forum.
Kiedyś pisałem już o niezwykłych właściwościach chust w tym wątku - poważnie piszecie, że wózek działa tak samo?!? Czy ktoś teraz na świecie pisze tysięczny post o wózku, który wniósł tyle miłości w jego życie???
http://forum.chusty.info/forum/showt...+bo+nosz%C4%99
Widziałem u jednej z forumek w sygnaturce napis NOSZĘ BO KOCHAM. Fajne i prawdziwe. Myślałem o tym trochę i wyszło mi na to, że u mnie jest również odwrotnie KOCHAM BO NOSZĘ. Część dziewczyn pewnie tego nie zrozumie bo od początku ma nieustanny kontakt z dzieckiem. Ja jednak jako ojciec byłem (i teraz jestem znowu po urodzinach drugiej córki) w całkiem innej sytuacji niż matki. Sen+praca zabiera 16 godzin. Zostaje 8 ale z nich i tak większość to karmienie piersią, sen/usypianie. Zostaje tyle czasu co nic. Pamietam, że dopiero po kilku miesiącach (gdy Helena jadła już znacznie rzadziej) dostałem zadanie od żony: codziennie po pracy miałem nosić Helenę w chuście tak długo jak się da (mój rekord to 4,5 godziny) by żona mogła odpocząć. Helena na przemian spała i oglądała świat i mnie a we mnie rodziła się miłość do niej. To jasne, że kochałem ją od początku ale dopiero te codzienne godziny przytulania się, patrzenia na siebie, ta pełna odpowiedzialność za nią, to ciepło... dopiero to sprawiło, że miłość gwałtownie wybuchła. Wychodzi mi na to, że "kocham bo noszę" a przynajmnie "kocham aż tak bardzo bo noszę". To właśnie dlatego jestem chustowym talibem.
Wiem, że część dziewczyn znów napisze:
- że jestem radykalny;
- a mnie rodzice nie nosili a się kochamy,
- a mój mąż nie nosi a świata poza dzieckiem nie widzi.
Ja wiem, że można bardzo kochać dzieci i ich nigdy nie nosić jednak ja pokochałem dzięki noszeniu znacznie mocniej i myślę, że inni ojcowie też mogli by tego doświadczyć. Ja nikomu tego nie nakazuję, ja zwyczajnie wszystkim tego życzę.

[Winoroslinka]

pieknie napisałeś, i takiego muche ja rozumiem. Tylko ze czesto tak bardzo chcesz namówic ze efekt czuje odwrotny - nie odczuwam tego jako zyczenia ale wlasnie wrecz nakazu (choc absuradalnie to brzmi w tym przypadku). Moj jakby fragmenty poczytal nie zalozylby chusty, zalozyl z innych tylko jemu znanych powodów (nawet ja nie wiem dlaczego bo on małomówny)

[Cobra]

mój małż też rozkwita jak przytula Pyzę i nosi, czy to w nosidle czy na rękach - patrzą sobie wtedy tak głęboko w oczy ... że aż robię się zazdrosna chociaż w duszy jestem szczęśliwa, że chce i UMIE budować tę więź, której większość z mojego pokolenia niestety nie miała możliwości zaznać, bo ojciec wkraczał w życie dziecka najczęściej razem z sankami i był postrzegany jako dostarczyciel zabawy a nie ktoś, z kim jestem związana niewidzialną nicią przywiązania

[shilo]

o tym, że przyzwyczajanie dziecka do chusty właściwie nie różni się od tresury

Chyba inną dyskusję czytaliśmy , mnie się wydawało, na podstawie tutejszych wypowiedzi, że się wyraźnie różni...

Ja wiem, że można bardzo kochać dzieci i ich nigdy nie nosić jednak ja pokochałem dzięki noszeniu znacznie mocniej i myślę, że inni ojcowie też mogli by tego doświadczyć. Ja nikomu tego nie nakazuję, ja zwyczajnie wszystkim tego życzę.

I tu, jakby mój eM powiedział, szacun i ukłon. Oby więcej takich tatów. I oby więcej takiego pozytywnego chustoświadectwa, zamiast odrzucającego mnóstwo ludzi argumentowania na anty-.

[anoli85]

mucha pieknie to napisales Ty powinienes ksiazke napisac na ten temat napewno duzo ojcow by skorzystalo
sorry ale cos mi sie z klawiatura stalo i nie mam polskich znakow buu

[juisy]

A propos tego wypadku z wózkiem w metrze - ale nie wiem, czy to nie będzie zbyt drastyczne. Jakby co, to zlikwiduję ten post, dajcie tylko znać.

Teściowa mojej siostry była ba plaży świadkiem jak się dzieciątko udusiło w wózku - mamusia się plażowała, a dziecko leżało sobie w wózeczku. Mamusia się cieszyła, że ma święty spokój, a dziecku się coś stało i zeszło - być może za gorąco (wiecie jakie było lato tego roku), być może odwodnienie. Teściowa siostry akurat przechodziła jak karetka już jechała. Więcej na ten temat nic nie wiem, bo ona nie chciała więcej mówić.

[dominika79]

oo a takiego wątku to się nie spodziewałam.

Nie umiałabym zrezygnowac ani z chusty ani z wózka.

I do jednego o do drugiego znalazłabym argumenty za i przeciw w zalezności od okoliczności. ( wiem, że są takie desperatki ale ja nie umiem mierzyć spodni mając dziecia w chuście)

[Winoroslinka]

e tam, spodnie da sie, gorzej z bluzką

[Aneczka]

e tam, spodnie da sie, gorzej z bluzką

bluzkę też się ta - sprawdzałam z Jaśkiem śpiącym na plecach
a bluzkę przymierzała moja siostra, która jest tej samej postury co ja
gorzej, jak ktoś nie ma takiej siostry, wtedy tylko wózek zostaje