reakcje otoczenia na chusty i pozostale "szmaty"

[Sandra]

Gdy Mały miał miesiąc jechałam do koleżanki i w podziękowaniu chciałam kupić jej kwiaty na targu. Jak to z takim malcem miałam masę bagażu przy wyjeździe na 2 godziny. Do tego maluch w kangurku. Przy przekładaniu kwiatów z ręki do ręki i bagażach między nogami Mały się rozpłakał i wtedy podbiegła do mnie jedna babka i kwiaciarka i zaczęły mi wyrywać małego z chusty krzycząc na mnie, że się dusi! To takie najtragiczniejsze zdarzenie. Po za tym są raczej ochy i achy.

[aniamakrela11]

Gdy Mały miał miesiąc jechałam do koleżanki i w podziękowaniu chciałam kupić jej kwiaty na targu. Jak to z takim malcem miałam masę bagażu przy wyjeździe na 2 godziny. Do tego maluch w kangurku. Przy przekładaniu kwiatów z ręki do ręki i bagażach między nogami Mały się rozpłakał i wtedy podbiegła do mnie jedna babka i kwiaciarka i zaczęły mi wyrywać małego z chusty krzycząc na mnie, że się dusi! To takie najtragiczniejsze zdarzenie. Po za tym są raczej ochy i achy.

OMG!!! Co za koszmar! Chyba bym je rozszarpała :/

U nas się dużo śmiesznych sytuacji nazbierało. Kiedyś byłam z Gosią na plecach w plecaku z koszulką w Biedronce, miała jedną połę na główkę naciągniętą, bo spała. Podchodzi Pani i pyta, czy się dziecko nie udusi, bo ma główkę zasłoniętą. Ja się odwracam drugim bokiem i pokazuję, że buźka na wierzchu. Od tamtej pory Pani szła za mną pół sklepu i rozczulała się do koleżanki jak to cudownie przytulone dzieciątko śpi Tego samego dnia dwie nastolatki zaczęły mnie w tejże biedronce wypytywać, czy plecy nie bolą, czy to tak fajnie i jak dziecku dobrze Moi rówieśnicy, czyli studenci, często się zachwycają w tramwaju jak razem jeździmy.


A teraz zgroza Mój mąż jest niereformowalny i jeździ czasem z Gosią na plecach w chuście rowerem. Raz jedna Pani wybiegła z przystanku, jak przed nim przejachał i krzyknęła za nim: Przecież on się udusi!

Jak przyjeżdżał na karmienie do mnie do szpitala, to studentki w szatni komentowały: Jak on ją teraz ściągnie?

Jak w końcu raz przyjechał z wózkiem, to Panie w szatni zastanawiały się co to za nowe dziecko, bo przecież Gosia w wózku nie jeździ

Mamy i babcie często nas pokazują dzieciom: Patrz, Pani ma na plecach dzidziusia

Jak miałam młodą na plecach pod swetrem, to Panie za mną mówią: Patrz, jak im teraz dobrze, nosidełka mają, nasze babcie to w chustach nosiły. Wtedy ja się obracam, rozsuwam sweter i mówię: Ja też w chuście

[elianka]

Reakcja otoczenia najbliższego czyli mojego małżonka, kiedy rozpakowałam paczkę z pierwszą naszą chustą.:
- O matko jedyna, jezus maria jak jak mam się w TO zaplątać i dziecka na glebę nie upuścić????

[Sandra]

Reakcja otoczenia najbliższego czyli mojego małżonka, kiedy rozpakowałam paczkę z pierwszą naszą chustą.:
- O matko jedyna, jezus maria jak jak mam się w TO zaplątać i dziecka na glebę nie upuścić????

Mój mąż tylko błagalnie powiedział "Może ta Pani co nam to sprzedała zgodzi się na zwrot?"

[Magenta]

Mój mąż tylko błagalnie powiedział "Może ta Pani co nam to sprzedała zgodzi się na zwrot?"

[len_a]

Mój mąż tylko błagalnie powiedział "Może ta Pani co nam to sprzedała zgodzi się na zwrot?"

haha ehh sama pamietam moja reakcje jak zobaczyłam pierwszą chustę która do nas przyszła sobie wmawiałam że dam rade i będę nosić ale nie ukrywam że bebelulu 5,2m mnie na początku troche zniechęciła do noszenia.. aż odkryłam że są też cieńsze chusty

[Madzia_180]

To i ja się dziś wypowiem dzisiaj mieliśmy wspólny wyjazd do Wrocławia pociągiem i Młody był w chuście. Konduktor do konduktora: patrz ale to fajnie wygląda

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

[HoliPoli]

Ostatnio jeździmy autobusami niezwiązane i wrzucam dziecko na plecy na przystanku po wyjściu z autobusu. Dziś trafił się nam przystanek tłumnie oblegany. Położyłam torbę na ławce zajętej przez jakąś starszą panią i zajęłam się motaniem.
pani: Przecież pani trzeba pomóc! Niech pani ktoś pomoże!
ja: nie, nie trzeba, dziękuję
pani: Sama bym pani pomogła ale mam rękę po złamaniu
ja: dziękuję bardzo, naprawdę nie trzeba mi pomagać
pani: Halo! Ludzie! Pomóżcie tej pani!
ja zaczynam od pani powoli uciekać dociągając plecak
pani: Co za ludzie! Idą i widzą, że trzeba pomóc a nie pomagają!
ja jestem już kawałek dalej, odprowadzana wzrokiem przez tłum na przystanku zdziwiony co ja robię. Jak już zawiązałam węzeł dwie kobiety nie wytrzymały i przybiegły do mnie:
panie: bo pani jej tu jedną rączkę pod to zawiązała!
ja: wiem, nie szkodzi.
panie: ale ja ją wyjmę!
ja: nie, nie trzeba.
panie i tak wyjęły
a po chwili Pelasia i tak ją schowała

[Madzia_180]

Ostatnio jeździmy autobusami niezwiązane i wrzucam dziecko na plecy na przystanku po wyjściu z autobusu. Dziś trafił się nam przystanek tłumnie oblegany. Położyłam torbę na ławce zajętej przez jakąś starszą panią i zajęłam się motaniem.
pani: Przecież pani trzeba pomóc! Niech pani ktoś pomoże!
ja: nie, nie trzeba, dziękuję
pani: Sama bym pani pomogła ale mam rękę po złamaniu
ja: dziękuję bardzo, naprawdę nie trzeba mi pomagać
pani: Halo! Ludzie! Pomóżcie tej pani!
ja zaczynam od pani powoli uciekać dociągając plecak
pani: Co za ludzie! Idą i widzą, że trzeba pomóc a nie pomagają!
ja jestem już kawałek dalej, odprowadzana wzrokiem przez tłum na przystanku zdziwiony co ja robię. Jak już zawiązałam węzeł dwie kobiety nie wytrzymały i przybiegły do mnie:
panie: bo pani jej tu jedną rączkę pod to zawiązała!
ja: wiem, nie szkodzi.
panie: ale ja ją wyjmę!
ja: nie, nie trzeba.
panie i tak wyjęły
a po chwili Pelasia i tak ją schowała

HoliPoli ale przyznaj, że z jednej strony to urocze U nas tak było w przychodni, a motalam Fifika w kangurka

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

[HoliPoli]

HoliPoli ale przyznaj, że z jednej strony to urocze U nas tak było w przychodni, a motalam Fifika w kangurka

Wysłane z mojego GT-I8260 przy użyciu Tapatalka

ależ absolutnie nie mam im nic za złe, to było nawet dosyć miłe

moi własni dziadkowie jak kiedyś motałam Pelasię to podbiegli i mi ją trzymali z dwóch stron pod tyłek 'bo wypadnie' (przez co nie czułam czy dobrze dociągam i zaraz po wyjściu od nich musiałam wiązać raz jeszcze)

reakcje ludzi na noszenie dzieci na plecach są niesamowite

[huskymama]

o raju jak ja tego nie znoszę jak mi ktoś chce pomagać a często się tacy znajdują mimo, że teraz noszę w tuli i wrzucenie młodej na plecy to ok 5 sekund roboty.....poprawiają ubranko, podają pasy naramienne a ja i tak muszę wszystko poprawiać potem wiem że to tak z dobrego serca i troski ale mnie to mierzi niezmiernie

[blueann]

No właśnie, ja też takiej pomocy nie lubię. Raz wrzucałam Adasia do nosidła na plecy i nagle przerażona poczułam, że wymyka mi się spod kontroli. Po chwili usłyszałam jakiś głos zza pleców: "Bo... bo ja tutaj... przytrzymam... pomogę...". Jakaś kobieta mnie tam zaszła od tyłu i bez pytania zaczęła mi go podtrzymywać. Ta sekunda, kiedy przestałam czuć ciężar Adasia i myślałam, że spada, była okropna.

Być może miłe by było pytanie, czy można mi jakoś pomóc, ale jak ktoś słyszy że nie trzeba, a i tak próbuje pomagać albo co gorsza zaczyna pomagać bez ostrzeżenia, to ja się boję.

[euphory88]

A ja mam scenkę z wczoraj:

Idziemy sobie zamotane. Starsza Pani:
- Boże, jaki świat jest piękny! Jakie ona ma cudne oczy! I kształtny łepek! Karmi pani piersią?
- Oczywiście!
- Ach, to dlatego taka piękna!
- Długo byłam za granicą, tam też noszą, ale na plecach i tak się zastanawiam jak lepiej... Ale z przodu chyba, bo dzieciątko słyszy bicie serca mamy.


To jeszcze dodałam do kompletu, że 'domowa'.





I z przedwczoraj:
- A nie ciężko pani? A plecki nie za bardzo wygięte?
- Nie.
Chwila ciszy, ale widzę, że się sympatycznie kobieta uśmiecha, to po krótce wyjaśniłam co i jak.
- Kiedyś to było nie do pomyślenia, żeby tak w chuście nosić.
- Kiedyś to wózków nie było i tylko się w chustach nosiło
- No tak, prawda, ja mówię o czasach moich wnuczek, bo mam dwie, już duże, do szkoły chodzą.



Ach, i jeszcze wczoraj otwieram zachustowana drzwi właścicielowi mieszkania:
- O, widzę, że słucha pani najnowszych zaleceń. Ponoć bardzo dobrze i zdrowo tak nosić?
(Gość w wieku moich rodziców).
Pogadaliśmy trochę na temat chust, aż w końcu on pyta (musiało go zastanowić coś, co powiedziałam):
- Ale na spacery to z wózkiem, prawda?
- W ogóle nie mamy wózka.

[hanciaa]

Z dziś. Stoję w kolejce do mini zoo między grupami przedszkolnymi z małą w wózku a starszą w chuście na plecach. Pani przedszkolanka z zachwytem do mnie, że jak tak na mnie patrzy to wpuściłaby mnie pierwszą nawet, gdyby musiała tu stać dwie godziny

[huskymama]

Z dziś. Stoję w kolejce do mini zoo między grupami przedszkolnymi z małą w wózku a starszą w chuście na plecach. Pani przedszkolanka z zachwytem do mnie, że jak tak na mnie patrzy to wpuściłaby mnie pierwszą nawet, gdyby musiała tu stać dwie godziny

[Tiramisu]

W moim przypadku najczęściej spotykam się z komentarzem że tak rozpieszczę syna że się nigdy ode mnie nie odklei. Dopiero rozpoczynamy chustonoszenie, więc nie powiem wszelkie negatywne komentarze jakoś tak biorę sobie do serca i potem rozmyślam...
Nie wiem czy się już nie nakręcam, ale zauważyłam ostatnio że faktycznie jest problem z uśpieniem syna poza chustą
Nie wiem może to tylko chwilowe...

[Agulinka]

przypomniało mi się sprzed chyba dwóch lat, w sumie komentarz nie na temat noszenia ale na ogólną rekację na matkę z chustą...
Plecaczek, małej czapka spadła, spała. podeszłam do jakiejś pani pod sklepem w którym robiłam zakupy i pytam" przepraszam, mogłaby mi pani pomóc?" mina kobiety - przerażenie i szok zaraz ją okradnę czy coś "ale o co chodzi?"
"czy mogłaby pani założyć mojej córeczce czapeczkę?" 'ojej, ależ tak, oczywiście" i usmiech na pół twarzy.

[huskymama]

W moim przypadku najczęściej spotykam się z komentarzem że tak rozpieszczę syna że się nigdy ode mnie nie odklei. Dopiero rozpoczynamy chustonoszenie, więc nie powiem wszelkie negatywne komentarze jakoś tak biorę sobie do serca i potem rozmyślam...
Nie wiem czy się już nie nakręcam, ale zauważyłam ostatnio że faktycznie jest problem z uśpieniem syna poza chustą
Nie wiem może to tylko chwilowe...

Nie wiem czy oczekujesz porady ale chcę napisać że ja też miałam chwile zwątpienia (na szczęście tylko chwile). Moje dziecko do pół roku życia drzemki odbywało tylko chuście czyli spędzało w niej około 6-8 godzin dziennie (drzemki trwały od 1,5-3 godziny ale było mi to wtedy na rękę bo po prostu z nią chodziłam z psami, po sklepach, po mieście, wykonywałam prace domowe) przez pierwszy rok życia nie używaliśmy wcale wózka....odłożona na łóżko budziła się po 10 minutach z płaczem.....w chuście spała jak wyżej napisałam i była wypoczeta, zadowolona, szczęśliwa....Dziś moje dziecko lubi wózek na równi z nosidłem (wozimy w przyczepce rowerowej) biega dużo na nóżkach, spokojnie śpi w czasie drzemek w łóżku, jest otwarta, roześmiana, odważna i powiem Ci szczerze, że jestem taka zadowolona z tego że tyle się chustowaliśmy i tuliliśmy. Niezalezność rodzi się przez zalezność....a ta niezależność wkracza niepostrzeżenie czasem wtedy kiedy już myślisz że jej nie zobaczysz Więź która dzięki noszeniu i kp się między nami utworzyła jest silna i myślę że pozwoli nam przetrwać niejedną trudną chwilę bez uciekania się do przemocowych rozwiązań. Noś kochana ile macie ochotę i nie daj się zwariować ciotkom "mądra rada" (choć wiem, że to trudne bo sama nieraz płakałam kiedy się nasłuchałam głupich komentów) Przede wszystkim zaufaj dziecku i pozwól mu napełniać się bliskością tyle ile tego potrzebuje, żeby swoją energię zużywało na rozwój a nie na walkę o uwagę rodziców. Dużo siły....

[Alassea]

W moim przypadku najczęściej spotykam się z komentarzem że tak rozpieszczę syna że się nigdy ode mnie nie odklei. Dopiero rozpoczynamy chustonoszenie, więc nie powiem wszelkie negatywne komentarze jakoś tak biorę sobie do serca i potem rozmyślam...
Nie wiem czy się już nie nakręcam, ale zauważyłam ostatnio że faktycznie jest problem z uśpieniem syna poza chustą
Nie wiem może to tylko chwilowe...

Mój mały zasypiał TYLKO w chuście Spokojnie, przeszło mu. Czasami mi tego brakuje

[ostroszyc]

Wszystko mija pomyśl, za rok o tej porze będziesz mieć dziecko uciekające z chusty a potem przylepionego do mamy półtorarocznika, pędzącego przed siebie dwulatka itd... Ja mojego starszaka muszę łapać i szybko przytulać bo mówi że jest już prawie dorosły