Propaganda w Poradni Laktacyjnej.

Od jakiegoś czasu prowadzę w mojej pracy, czyli w poradni laktacyjnej, regularną propagandę chustową. Oczywiście często się zdarza, że oprócz zasadniczego problemu, z którym ludzie przychodzą, trochę biadola, że dziecko nie chce spać w łóżeczku, że wózka za bardzo nie lubi, że chce, żeby je nosić, a przecież oni nie chcą, żeby dziecko się przyzwyczaiło do noszenia itd.
Po pierwsze mówię, że już są na straconej pozycji, bo przez 9 miesięcy dziecko przyzwyczaiło się do noszenia i zaczynam super skrótową pogadankę o chustach i innych "sprzętach".
Zwykle widać po ludziach, czy się ich da na chustę namówić, a jak wyglądają na takich co raczej woleliby nie być widziani zawinięci z dzieckiem w szmatę (niezależnie jak ekskluzywna miałaby ona być), proponuję np. hotslinga. Ładne toto, nie za bardzo tanie, można sobie z USA sprowadzić i łatwe w obsłudze, oraz nie bardzo ekscentryczne.
Zauważyłyście może związek pomiędzy typem człowieka a wybieranym przez niego typem chusty, czy nosidła? Do poradni w 99% przybywają rodzice dzieci do 2 miesiąca życia.
To takie pytanie socjologiczne, mające na celu podniesienie mojej skuteczności :wink:

myślę mamazo, że problem jest jeszcze szerszy: jak dużo rodziców świeżo upieczonych, na codzień pracujących w korporacjach i którzy ten korporacyjny styl życia przejęli wstydzi się nie tyle chusty co bliskości z dzieckiem? bo przecież bliskość nas obnaża, pokazuje słabość, uczucia, zbliża nas do bycia... dzieckiem. no a to we współczesnym świecie goniącym za kasą chowane jest skrzętnie w zaciszu domowym lub wogóle wyganiane z życia...

wg mnie dlatego chusty nigdy nie dorównają popularnością wózkom.
wózek jest neutralny emocjonalnie.

Zgadza się mart. Czasem jak przypominam, że my też jesteśmy ssakami i nasze dzieci chcą być przy nas, tak jak szczenięta są wciąż przy matce, to widzę lekkie przerażenie. Niestety dla wielu kobiet priorytetem jest sprzątnięte mieszkanie, prasowanie i gotowanie obiadu. A że niektóre dzieci nie śpią 3 godziny, powstaje u rodziców konflikt interesów i frustracja.
Odnoszę wrażenie, że im bardziej rodzice starają się uśpić i uwolnić od dziecka, tym bardziej daje ono znać o sobie. A rodzice, którzy są w 100% ukierunkowani na potrzeby dziecka, albo są mniej sfrustrowani, albo mają spokojniejsze dzieci.
To oczywiście moje subiektywne wrażenie, nawet nie jakaś szczególna obserwacja.

Cytat:

---

Zamieszczone przez mamazo

Niestety dla wielu kobiet priorytetem jest sprzątnięte mieszkanie, prasowanie i gotowanie obiadu. A że niektóre dzieci nie śpią 3 godziny, powstaje u rodziców konflikt interesów i frustracja.
Odnoszę wrażenie, że im bardziej rodzice starają się uśpić i uwolnić od dziecka, tym bardziej daje ono znać o sobie. A rodzice, którzy są w 100% ukierunkowani na potrzeby dziecka, albo są mniej sfrustrowani, albo mają spokojniejsze dzieci.
To oczywiście moje subiektywne wrażenie, nawet nie jakaś szczególna obserwacja.

---

niestety musze sie z Toba zgodzic i to z wlasnego doswiadczenia
kiedy maly przyszedl na swiat chcialam zeby wszystko bylo jak kiedyc a przeciez to niemozliwe, teraz nadrabiam ten stracony czas i ostentacyjnie ignoruje komentarze "nie nos bo sie przyzwyczai" Przeciez jak maly zacznie chodzic obudzi sie w nim odkrywca i nie bedzie juz tak czesto chcial sie przytulac....
tak wiec korzystam poki moge i to chyba najlepszy argument za noszeniem w chuscie.... pozniej bedziemy tesknic do tych chwil

Cytat:

---

Zamieszczone przez mart

myślę mamazo, że problem jest jeszcze szerszy: jak dużo rodziców świeżo upieczonych, na codzień pracujących w korporacjach i którzy ten korporacyjny styl życia przejęli wstydzi się nie tyle chusty co bliskości z dzieckiem? bo przecież bliskość nas obnaża, pokazuje słabość, uczucia, zbliża nas do bycia... dzieckiem. no a to we współczesnym świecie goniącym za kasą chowane jest skrzętnie w zaciszu domowym lub wogóle wyganiane z życia...

---

no nie do końca się z tym zgodzę.. moje doświadczenie jest inne..

pracowałam w korporacji wiele lat ;) i ...
większość matek z mojej korporacji ( też i ojców) chustowaniem się zaraziło odemnie... właśnie dla nich bliskośc z dzieckiem- taka właśnie totalna - chustowa - jest bardzo ważna. bardzo chętnie po pracy swój czas poświęcają w 100% dzieciom. a że tego czasu jest niedużo to chętnie korzystają wlasnie z chust aby sobie mieć dziecko jeszcze bliżej niż blisko a jednocześnie zrobić to co trzeba ;)

Aga, ale może by to zrozumieć, trzeba mieć w pobliżu kogoś "zakręconego", kto o chustach opowie z entuzjazmem, a ponad wszystko jest żywym przykładem, że to jest super sposób na życie z dzieckiem.
Z samego oglądania zdjęć, albo czytania "wspaniałych" artykułów o chustonoszeniu we "wspaniałych" gazetkach dla rodziców, nic nie wyniknie. Potrzeba kontaktu z żywym zamotanym osobnikiem. Chociaż też nie zawsze...

Cytat:

---

Zamieszczone przez mamazo

Zgadza się mart. Czasem jak przypominam, że my też jesteśmy ssakami i nasze dzieci chcą być przy nas, tak jak szczenięta są wciąż przy matce, to widzę lekkie przerażenie. Niestety dla wielu kobiet priorytetem jest sprzątnięte mieszkanie, prasowanie i gotowanie obiadu. A że niektóre dzieci nie śpią 3 godziny, powstaje u rodziców konflikt interesów i frustracja.
Odnoszę wrażenie, że im bardziej rodzice starają się uśpić i uwolnić od dziecka, tym bardziej daje ono znać o sobie. A rodzice, którzy są w 100% ukierunkowani na potrzeby dziecka, albo są mniej sfrustrowani, albo mają spokojniejsze dzieci.
To oczywiście moje subiektywne wrażenie, nawet nie jakaś szczególna obserwacja.

---

Coś w tym jest... Ja mam to szczęście, że mój M. jest super facetem i nie narzeka jak nie posprzątam, nie zrobię zakupów czy obiadu- dla niego nasza Hania jest najważniejsza...

Mamazo, różnica w doświadczeniach twoich i Agi moze też wynikać z różnicy wieku między dziećmi tych rodziców. Ty, jak sama napisałaś, raczej spotykasz rodziców dzieci do drugiego miesiąca życia a Aga takich co to już wrócili do pracy czyli powyżej szóstego. Tym od młodszych dzieci jeszcze sie wydaje, że dziecko nic nie zmieni w ich życiu oprócz tego że będą robić to co do tej pory ale z dzieckiem. Natomiast ci co już wrócili do pracy nagle spostrzegają, jak ważna jest bliskość z dzieckiem i jak niewiele czasu im po pracy na tę bliskość zostało. Stąd i ciekawość do chust, zwłaszcza jak się ma taką pozytywnie zakręconą osobę pod ręką :wink:

Zauważyłam na forum rówieśniczym, które kiedyś podczytywałam, że te majętniejsze matki kupowały sobie chusty drogie i elegancko wyglądające natomiast o wiązankach słyszeć nie chciały ze względu na cygański wygląd

O to, to. Cygański wygląd...

Cytat:

---

Zamieszczone przez Aga

pracowałam w korporacji wiele lat ;) i ...
większość matek z mojej korporacji ( też i ojców) chustowaniem się zaraziło odemnie... właśnie dla nich bliskośc z dzieckiem- taka właśnie totalna - chustowa - jest bardzo ważna. bardzo chętnie po pracy swój czas poświęcają w 100% dzieciom. a że tego czasu jest niedużo to chętnie korzystają wlasnie z chust aby sobie mieć dziecko jeszcze bliżej niż blisko a jednocześnie zrobić to co trzeba ;)

---

pewnie Twój przykład był bardzo zachęcający do chust. no i oczywiście nie da się wszystkich wrzucić do jednego worka - napisałam o ogólnej tendecji jaką zauważam - wyjątki, oby jak najczęstsze, niestety tylko potwierdzają regułę. zresztą sama kiedyś pisałaś, ze chwalenie się chustonoszeniem czy w ogóle dziećmi to nie jest temat na np. rozmowę kwalifikacyjną czy cv...

Cytat:

---

chwalenie się chustonoszeniem czy w ogóle dziećmi to nie jest temat na np. rozmowę kwalifikacyjną czy cv..

---

ooo a ja dzisiaj pisałam swoje cv i jako zainteresowania między innymi podałam "tradycje noszenia dzieci w chustach i nosidłach miękkich' :twisted: :wink:

Moim zdaniem w czasie rozmowy kwalifikacyjnej/wstępnej nie powinno poruszać się tematów rodzinnych i osobistych. A chustowanie jest jak najbardziej osobiste i rodzinne :)

[quote="mamazo":2h8zpjmu]O to, to. Cygański wygląd...

Cytat:

---

Zamieszczone przez mamazo

Aga, ale może by to zrozumieć, trzeba mieć w pobliżu kogoś "zakręconego", kto o chustach opowie z entuzjazmem, a ponad wszystko jest żywym przykładem, że to jest super sposób na życie z dzieckiem.
Z samego oglądania zdjęć, albo czytania "wspaniałych" artykułów o chustonoszeniu we "wspaniałych" gazetkach dla rodziców, nic nie wyniknie. Potrzeba kontaktu z żywym zamotanym osobnikiem. Chociaż też nie zawsze...

---

No niestety, nie zawsze... Mam przyjaciółkę, która swoje pierwsze dziecko rodzi w listopadzie. Non stop narzeka na czwarte piętro bez windy i fakt, że będzie się musiała użerać ze znoszeniem wózka i dziecka na raty... ale moje argumenty przemawiające za chustą do niej nie docierają.
Mam wrażenie, że nie traktuje chust poważnie, a jednynie w kategoriach jakiejś mojej fanaberii, tak jak długie karmienie piersią czy pieluchy wielorazowe.

Zastanawiam się czy nie sprezentować jej książki o chustowaniu, czy może już lepiej odpuścić temat, skoro nie wykazała nim najmniejszego zainteresowania :roll:

Jezeli chce robic za matke polke, to i tak sobie sposob znajdzie, a chusta jej tylko przeszkodzi w zdobywaniu medalu za ofiarnosc i odwage, co jej mieszasz szyki? :evil:

Ja, zanim Lenka sie urodziła też myślałam , żeby nie nosić bo sie przyzwyczai, nie rozpieszczać itp :oops: :oops:
Jak juz sie urodziła to totalnie zmieniłam zdanie, potem odkryłam chusty i teraz uwielbiam jak jest tak blisko mnie :D

Wydaje mi się, że dość popularna wśród przyszłych rodziców książka Język Niemowląt też robi nie za dobrą reklamę noszeniu dzieci, a co za tym idzie, także noszeniu w chustach. Nawet ja, chociaż od zawsze wiedziałam, że moje dzieci będą baaardzo zamotane, zaczęłam się po jej przeczytaniu zastanawiać, jak to będzie, kiedy mały będzie ważył 10 kilo i będzie chciał na ręce. No i już wiem, jak to będzie, będzie wkładany do chusty i noszony :-) Najgorsze jest to, że większość przyszłych rodziców nie zdaje sobie sprawy z tego, że noszenia uniknąć się nie da - no chyba, że się chce mieć znerwicowane dziecko i wyrzuty sumienia. No a skoro się nie da, to najlepiej znaleźć rozwiązanie najbardziej optymalne zarówno dla dziecka, jak i dla rodzica, czyli właśnie chustę. Nic innego tak nie "uwalnia" od noszenia na rękach jak właśnie chusta :-) ręce swobodne, plecy zadowolone, dziecko spokojne, a rodzice mogą być aktywni, może nie jak kiedyś, ale jednak dość mocno aktywni... Ja mojej bardzo przeciwnej chustom koleżance powiedziałam tylko, że nie jestem typem umartwiającym się, a rezygnować ani z bycia z Krzysiem, ani z własnego życia, ani ze zdrowych pleców i zmysłów nie mam zamiaru - na nią podziałało - chustę kupiła jeszcze przed urodzeniem dziecka - każdego da się przekonać, ale na każdego inne argumenty zadziałają :-)

co do wyboru chust, również mam takie spostrzeżenia. Wśród mam, które chustować się nie chcą, ale chcą mieć "coś" ładnego królują pouche i kółkowe, zwłaszcza Oopa Baby, ale najważniejsze jest to, że często wracają one po... wiązanki. Bo chustowanie każdego potrafi wciągnąć :-)

Gdy przeczytałam w "Język niemowląt" rozdział o karmieniu piersią, prawie krew mnie zalała.
:twisted: :twisted: :twisted:

mamazo - też nie lubię tej ksiażki, nie wiem, skąd jej sława. Nawet nie doczytałam jej do końca, nie podobało mi się podejście autorki do wielu spraw.

Cytat:

---

Zamieszczone przez Ilonsa

Cytat:

---

Zamieszczone przez mamazo

Zgadza się mart. Czasem jak przypominam, że my też jesteśmy ssakami i nasze dzieci chcą być przy nas, tak jak szczenięta są wciąż przy matce, to widzę lekkie przerażenie. Niestety dla wielu kobiet priorytetem jest sprzątnięte mieszkanie, prasowanie i gotowanie obiadu. A że niektóre dzieci nie śpią 3 godziny, powstaje u rodziców konflikt interesów i frustracja.
Odnoszę wrażenie, że im bardziej rodzice starają się uśpić i uwolnić od dziecka, tym bardziej daje ono znać o sobie. A rodzice, którzy są w 100% ukierunkowani na potrzeby dziecka, albo są mniej sfrustrowani, albo mają spokojniejsze dzieci.
To oczywiście moje subiektywne wrażenie, nawet nie jakaś szczególna obserwacja.

---

Coś w tym jest... Ja mam to szczęście, że mój M. jest super facetem i nie narzeka jak nie posprzątam, nie zrobię zakupów czy obiadu- dla niego nasza Hania jest najważniejsza...

---

Mój niemąż też jest cudny - jak nie dam rady to sam sprząta, jeździ na większe zakupy, a jak obiadu nie zrobię, to sam pichci :D Trudno mi było się przestawic, bo wcześniej wszystko miałam dopracowane pod linijkę, ale priorytety się zmieniają :)

A ja nie zawsze wiem, jakich argumentów użyć, żeby przekonać do chust. Póbowałam jedną znajomą przekonać, niby była zainteresowana, ale jakoś rozeszło się po kościach. A ostatnio opowiadała jak uspokaja swoją córkę, gdy ta płacze np przed snem - siada koło łóżeczka, mówi do niej i głaszcze po głowie i czeka aż dziecko się wypłacze... Jedynie jej mama czasami przeszkadza, przychodzi i bierze dziecko na ręce 8)) Teraz wiem, ze tej koleżanki nie przekonam...

A inną przekonałam, z tego co wiem, to też przy pomocy jeszcze jednej chustomamy z naszego forum, której niestety nie znam. Myślałam, że będzie trudno, bo ta koleżanka nawet jakieś poblemym z plecami miała, ale teraz wpadła jak śliwka w kompot, kupuje kolejne chusty i na warsztaty też jeździ :lol: