Koszmarne noszenie/wożenie

[melodi]

melodi, połącz to z tą wypowiedzią...

Połączyłam. Oczywiście,że kogo dziecko tego sprawa, dopóki dziecku nie dzieje się krzywda lub nie jest zaniedbywane. Są pewne granice moim zdaniem, a wszystko na ten temat napisałam w poprzednim, dość obszernym komentarzu.

Masakra... a Wy nie macie nigdy takich chwil bezsilności, że na to pozwalacie? Ja miewałam nie raz, bo już nie miałam siły jej nosić, nie miałam pomysłu jak pomóc itd. W domu. Albo jak była malutka a ja byłam młodszą mamą to np. bałam się ją wyjąć z wózka w komunikacji miejskiej.
Może taka matka co tak majta brała już to dziecko 35 razy na ręce i 35 razy odkładała z nadzieją, że uśnie i tak majta tym wózkiem, bo jest już bezsilna, zrezygnowana i zrozpaczona??? Nie oceniałabym tak łatwo...

Też odsyłam do komentarza mojego u góry

Nie mam się już co tu wypowiadać, bo nic nie mam do dodania. Jasne,że są chwile bezsilności i zrezygnowania, też je przeżywam, ale i tak nie potrafię nawet w takich chwilach odłożyć dziecko by płakało. Dla mnie płacz dziecka to wołanie o coś. A nawet,jeżeli płacze tylko dla tego,że coś mu się nie spodobało, to i tak chyba lepiej, żeby było tulone. Ja jak mam gorsze chwile, to lubię byc przytulona przez kogoś bliskiego

[maria.wiktoria]

No to ja chyba jestem wyrodna matka, bo ostatnio zdarza mi sie coraz czesciej nie brac Najmlodszego na rece jak placze, ale bol plecow (mam powaznie chore) mi po prostu nie pozwala. Wiaze go w chuste jak moge, ale przy dwojce dzieci i dwoch kotach czasem to niemozliwe..

[melodi]

Ok ale to są wyjątkowe sytuacje kiedy ktoś ma chory kręgosłup, tak samo jakby dziecko miało jakieś schorzenie.

[dita]

a skąd wiesz w jakiej sytuacji jest ktoś, komu chcesz zwrócić uwagę?

[inka]

Zawsze mozna grzecznie, zaproponowac pomoc.

[franada]

Zawsze mozna grzecznie, zaproponowac pomoc.

Ano właśnie! Szkoda, że pyskować ma ochotę wielu, a pomagać niewielu...

[adea]

Połączyłam. Oczywiście,że kogo dziecko tego sprawa, dopóki dziecku nie dzieje się krzywda lub nie jest zaniedbywane. Są pewne granice moim zdaniem, a wszystko na ten temat napisałam w poprzednim, dość obszernym komentarzu.



Też odsyłam do komentarza mojego u góry

Nie mam się już co tu wypowiadać, bo nic nie mam do dodania. Jasne,że są chwile bezsilności i zrezygnowania, też je przeżywam, ale i tak nie potrafię nawet w takich chwilach odłożyć dziecko by płakało. Dla mnie płacz dziecka to wołanie o coś. A nawet,jeżeli płacze tylko dla tego,że coś mu się nie spodobało, to i tak chyba lepiej, żeby było tulone. Ja jak mam gorsze chwile, to lubię byc przytulona przez kogoś bliskiego

heh dla niektórych robienie najwiekszej krzywdy to noszenie w chuscie.... każdy ma swoje granice....

W ogóle dzis koło hali targowej dziecko mi się tak rozwyło że tylko się modliłam żeby mi tu żadna mamuśka nie rzuciła jakąś wyrodną matką bo bym ją wysłała w diabły...

[sheana]

Ostatnio spacyfikowałam dziecko wiążąc do nosidła, bo mi zwiewało w markecie, Laura rzucała się w pogoń i miałam wizję, że zaraz się pogubią.
Więc żeby młody nie biegał wpakowałam w nosidło. I ktoś z boku mówił do dziecka: "widzisz, jak będziesz uciekać, to też Cię tak będę wiązać"....pamiętam, ze takie hasło było w komantarzach na szmaty, a tu proszę - sama prawda

[Marciula]

http://demotywatory.pl/2543596/Nikt-...zi-sie-rasista

[franada]

http://demotywatory.pl/2543596/Nikt-...zi-sie-rasista

A ja dziś zwróciłam babce uwagę, bo miała niezawiązany węzeł w chuście A jak się odwróciła to się okazało, że dzić ma koniec chusty na łopatkach, a miał 4mc. Więc jakoś starałam się delikatnie (nie jestem w tym mistrzem) zasugerować, aby podciągała do karku. WYszło chyba sympatycznie

[inek]

A jakie ciekawe komentarze, zwlaszcza przedostatni

[hanciaa]

melodi rozumiem o co Ci chodzi z tym zwracaniem uwagi, ale myślę, że trzeba się wyluzować bo potrzeba bliskości to nie jedyna potrzeba dziecka niezaspokajana przez wielu rodziców. Nie masz ochoty zwrócić uwagi komuś, kto całymi dniami kilkumiesięczne dziecko nosi na rękach, wsadza do leżaczka albo podpiera poduchami na kanapie, żeby siedziało zanim samo siądzie i włącza bajki - "bo dziecko lubi" zamiast położyć na podłodze i pozwolić eksplorować "świat" pełzać, raczkować? A nie masz ochoty zwrócić uwagi osobie, która karmi malucha słodyczami i podaje same kaszki z cukrem, poi słodkimi napojami w nocy a potem narzeka na próchnicę? A nie masz ochoty zwrócić uwagi ludziom, którzy źle zapinają foteliki dziecięce w aucie? A nie masz ochoty zwrócić uwagi komuś, kto na spacery wychodzi z dzieckiem od święta? Każdy ma prawo mieć dziecko i wychowywać je po swojemu i każdy uważa, że to co robi jest dobre. Trzeba się wyluzować i zająć swoimi sprawami.
Wiesz, parę miesięcy temu jak odstawiłam córkę od piersi miała straszne problemy z kupką. Pech chciał, że największe zatwardzenie dostała jak pojechaliśmy ok 200km od domu do Outletu do Poznania. Rano było ok a w Outlecie nagle zaczęła ryczeć w niebogłosy. W chuście nie dała się zamotać, tak prężyła nóżki, że mogłam zrobić tylko wisiadło. Jedyne co mogłam zrobić to poczekać, aż zrobi kupkę. Trwało to ze 2 godziny. I tak przez te 2 godziny mała się wydzierała a ja ze łzami w oczach nie mogłam jej pomóc. Byłam wściekła, że jestem tak daleko od domu a do fotelika bym jej nie zapięła w takim stanie. Pomyśl ilu ludzi widząc mnie z wrzeszczącym dzieckiem mogło pomyśleć, że jestem wyrodną matką, która łazi z dzieckiem po sklepach zamiast jechać do domu??

[*LOLA*]

Święte słowa Hanciuoj święte!!!

Ileż to razy ocenia się ludzi pobieżnie mało wiedząc o sytuacji w jakiej się znalazł.
Kiedyś ludzie mniej się oceniali a więcej sobie pomagali.Mieli dla siebie więcej serdeczności współczucia.
Mówię o pokoleniu moich rodziców,kiedy były kartki kiedy na prawdę było ciężko.
Teraz niby wszystko jest ale ludzie nie stronią od oceny i krytyki drugiego samemu mając się za chodzący ideał,a tak nie można.
Najlepiej jak każdy zajmie się swoim życiem i swoimi sprawami i przestanie wtrącać się innym rodzinom w ich życie i kompetencje rodzicielskie.Bo skoro mają czas krytykować i interesować życiem innych kto wie czy własnych dzieci nie zaniedbują,mogliby ten twórczy czas dzieciom poświęcić...
Ja na przykład nie mam czasu ani by kogoś oceniać ani tym bardziej napominać samej też bym sobie nie życzyła gdyby mi się ktoś wcinał,robię co mogę dla moich pociech a że nie zawsze się to wszystkim podoba....no cóż jeszcze się taki nie urodził co by wszystkim dogodził.
Jeśli ktoś przychodzi do mnie po radę to nie odmawiam ale też nie robię nic na siłe może ktoś znalazł się w nowej dla niego sytuacji i nie koniecznie sobie z nią radzi a tu jeszcze jakaś osoba mówi jej że jest beznadziejna bo robi to i jeszcze tamto nie tak no nic tylko dól totalny.