koszmarne książeczki dla dzieci ;)

[Liv]

a propos znalezisk to ja kiedyś wygrzebałam rzecz genialną, "Grę półsłówek". choć to już niekoniecznie dla dzieci
chociaż... byłam jeszcze w przedszkolu jak babcia mi zapodawała "gra babcia w salopie" albo "draka w sali". i cholera, zawieruszyłam gdzieś.

ale od czego jest internet
http://www.grapolslowek.trout.pl/index.php

[n2605]

ale od czego jest internet
http://www.grapolslowek.trout.pl/index.php

aaaaa, napięłam się do zmarszczki pionowej na myślącym czole, bo nie znałam takich. i już zakumałam, pędzem do męża z "Ania stoi pod daszkiem".

[Liv]

Liv a co masz do Konopnickiej Marii? Moje wydanie wierszy-smutną-wierzbą-polską-przesiąkniętych-wsią-nędzą-rymem jest przyozdobione dziełem grafika, który chyba nie widział tekstu, który miał ilustrować - pieski komputerowe, wesołe mordeczki, dzieciaczki, roślinność, chatka niemal lukrowana... mama moja kupiła, żeby szerzyć klasykę

"Sierotka Marysia" to największy koszmar mojego dzieciństwa.
nic, tylko nędza, brud i pozytywistyczny smród dydaktyczny. tak to przynajmniej zapamiętałam. uwielbiałam baśnie i strasznie się nią zawiodłam.
przy "Naszej szkapie" miałam ochotę się pociąć.
a teraz jeszcze Zocha dostała wierszyki Konopnickiej, których ilustrator się chyba w Martynkę zapatrzył. na trzeźwo czytać się nie da.

[Liv]

aaaaa, napięłam się do zmarszczki pionowej na myślącym czole, bo nie znałam takich. i już zakumałam, pędzem do męża z "Ania stoi pod daszkiem".

to tera ja będę kminić

aaaaa. trochę mi zajęło

[n2605]

na trzeźwo czytać się nie da.

pucu pucu chlastu chlastu, to moje wydanie:

[Liv]

tak, onaż ci to!

[n2605]

tak, onaż ci to!

patrz, jakie zbiegi. Nie prześladuję Marii odkąd media odtrąbiły, że miała dziewczynę ale czy z takim życiorysem ostoi się w lekturach szkolnych? Nie wiem.

[Liv]

patrz, jakie zbiegi. Nie prześladuję Marii odkąd media odtrąbiły, że miała dziewczynę ale czy z takim życiorysem ostoi się w lekturach szkolnych? Nie wiem.

zali muszę przychylniej na nią spojrzeć.
być może za lat kilka będę walczyć, by się ostała w kanonie

[v]

jeju, jedna z pierwszych zapamietanych przeze mnie fraz to ponoc samoroba mojej babci i jej psiapsiolek z gimnazjum:
na plackim sasu rozkonial sie bryk.
jednemu z policjamstrow rozmordal ore, a drugiemu napietal na depte.
juz wiem, czemu jestem taka

o piesku, co wpadl do kuchni, love!
jak m Lu odspiewala o komarze, co z debu spadl, zapodalam natychmiast alternatywne wersje wlazlkotka.

szukam Pana Pierdziolki jak najszybciej!
dzieki!!

[Amparo]

pucu pucu chlastu chlastu, to moje wydanie:

Mamy ci ją. Ale te obrazki to nic w porównaniu z niejakim "Misiem Kubą". Tylko w "Misiu..." nie ma kontrastu między obrazkami a tekstem.

[n2605]

Mamy ci ją.

Słuchajcie, to jest totalny obłęd - na mojej półce to dzieło aspiruje do TOP20 najbrzydszych ksiażek dzieciństwa córki, a tu się okazuje, że wielu nabywcom nie zadrżała ręka przy kasie .

[ifinoe]

jak ja się cieszę, że dopiero z tego wątku dowiedziałam sie o istnieniu Martynki...

w przedszkolu Matyldy panie ostatnio czytają dzieciom serię kryminałów o Lasse i Mai - szarańcza zachwycona, mimo że nasza grupa to taka dość mocno kucykowo-księżniczkowo-barbiowa jest

[Karusek]

Słuchajcie, to jest totalny obłęd - na mojej półce to dzieło aspiruje do TOP20 najbrzydszych ksiażek dzieciństwa córki, a tu się okazuje, że wielu nabywcom nie zadrżała ręka przy kasie .

i u nas na półce stoi prezent od mamy chrzestnej Stasia choć mi się kojarzy głównie z czytania: a gdzie jest tęcza, a gdzie kałuża...

w TOP20 mamy kilka wersji klasycznych baśni (z wylewaniem na zbójów gotującego się oleju, bieganiem za dziećmi z toporem itd. - te lukrowane jeszcze znoszę, ale za makabry jak wyżej dziękuję). Dzisiaj dałam jedną taką do pocięcia dzieciakom Z wyrzutami sumienia, bo książek się nie tnie, ale do czytania toto się nie nadawało

[madorado]

"Sierotka Marysia" to największy koszmar mojego dzieciństwa.
nic, tylko nędza, brud i pozytywistyczny smród dydaktyczny. tak to przynajmniej zapamiętałam. uwielbiałam baśnie i strasznie się nią zawiodłam.
przy "Naszej szkapie" miałam ochotę się pociąć.
a teraz jeszcze Zocha dostała wierszyki Konopnickiej, których ilustrator się chyba w Martynkę zapatrzył. na trzeźwo czytać się nie da.

Ale Stefek Burczymucha "Dwóch sióstr" w oprawie graficznej Boguckiej - imo bardzo fajny!