Odpieluchowanie - zbiór porad tworzymy

[mi.]

Oj tam, przesadzacie. naewam dużo wody żeby kupsko odkleiło się od nocnika, wylewam to do sedesu, doczyszczam kulą papieru toaletowego i płuczę ze 2 razy. Oczywiście, ucieszyłabym się jakby się przeniósł na sedes, ale skoro woli nocnik... A po zrobieniu w pieluszkę odczyszczanie tyłka też niełatwe czasem, nie mówiąc o wielo

no, nie wiem... sorry, ale takie "luksusy" i zabawy jak moczenie, płukanie, kulki papieru toaletowego i inne atrakcje, to nie dla mnie i moich dwóch hiperaktywusów
zwłaszcza, że ja się tych kup najzwyczajniej w świecie brzydzę i taki bliski kontakt... brrrrr!

Odynko, to zapewne kwestia CHWILI, zobaczysz.
ja też bywałam bliska utraty nadziei, a sprawa naprawdę zajęła Kajtkowi JEDEN dzień. w środę korzystał na maxa z pieluchy, w czwartek już nie, a w piątek dostawałam w pracy od zadziwionego Memża smsy potwierdzające odpieluchowanie

[robbrojka]

Podczytuję wątek, bo zaczęłam znów definitywne pożegnanie z pieluchami. Brzmi śmiesznie, wiem, to taki pieluchowy oksymoron - definitywnie i znów No bo mieliśmy już kilka podejść, w tym pierwsze pół roku temu b.poważne i z sukcesami, jednak pewnie sygnały pokazały, że to nie czas jeszcze. Teraz jest o niebo lepiej, i dziecię rozumne i wygadane i sobie da wytłumaczyć i czai. No w teorii czai

Dołączam do OT, żeby potwierdzić poniższe

odkąd Jasiek zaczął mówić, to wiem, że duże dzieci to jest to co kocham najbardziej , a jeszcze jak dojdzie kibelek ach, ach... dlaczego nie mogę urodzić dwulatka

oraz dopowiedzieć, że myślę tak za każdym razem, póki nie wezmę mej słodko dziarskiej Młodszej na ręce i nie zobaczę, jakie mniejsze niegadające a już większość czające dziecia są fajne!
Ale wracając z tej OT-podróży do tematu, mnie brzydzą te nocniki z kupą, a synowi też nocnik jakoś nie sprzyja. Niebiosa zesłały mi w weekend szwakiergę, która sama z siebie przywiozła nakładkę na sedes wygrzebaną z jakiegoś stryszkowego składziku. I tak oto jutro porzucam nocnik i kładę nakładkę i - może się to komuś przyda - motywujące dla takich chłopaczków dwulatków może być nagroda w postaci samodzielnego spuszczania wody po sukcesie.. (podczytane z innego wątku).

[mama_maleństwa]

Decydujące było pójście do żłobka, córka mi się praktycznie odpieluchowała w trzy dni od pójścia "między dzieci". Presja grupy spowodowała, że zaczęła wołać za potrzebą.

I nakładka na sedes też pomocna. Bo wiek jest teraz buntowniczy, więc wszytko jest na NIE i nocnik też był be. Ale sprawę załatwia pytanie" Wolisz na nocnik czy na ubikację?"

[madziaaliyah]

Myślę, że to jest nie tylko kwestia czasu ale i charakteru dziecka. Mój starszy był tylko na jednorazówkach (o wielo wtedy nie wiedziałam). Pierwsze próby odpieluchowania podjęliśmy jak miał ok. 1 roku i 8 miesięcy - było super, tak mu się spodobało samodzielne nakładanie nakładki na sedes, spuszczanie wody i mycie rączek, że przez 3 tygodnie pięknie robił na sedes, a pielucha była w większości sucha. Nocnika nie używaliśmy, bo sedes był dla niego atrakcyjniejszy. Po czym któregoś dnia zrobił okropna awanturę, jak chciałam go posadzić na sedes i od tamtej pory znów było załatwianie tylko w pieluchę. Próbowałam wiele razy sadzać go, zachęcać, przekupywać, ale i tak zawsze była histeria i wyrywanie się. Więc odpuściłam. Potem jeszcze kilka razy z przerwami podejmowaliśmy próby (i na nocnik i na sedes), ale były one bezskuteczne. Jak się zrobiło cieplej w maju tego roku to zaczęłam puszczać go w domu bez majtek, stawiałam nocnik przed tv i włączałam bajkę. Czasem coś się udało złapać, czasem nie. Jak tylko założyłam mu majtki - od razu był sik i sprzątanie Udało nam się dopiero w wakacje, jak miał 2,5 roku - pojechałam z nim na wieś do teściów, spędziliśmy tam miesiąc i wróciliśmy już bez pieluszki Puszczałam go bez majtek non stop, i w domu i na dworzu - sikanie pod krzaczek bardzo mu się podobało - miał nawet swoją stałą miejscówkę do sikania Teraz mam z nim z kolei inny problem - odkąd w domu pojawił się braciszek, znów jest kupa w gacie - CODZIENNIE. Już od ponad miesiąca. I teraz nie dość, że zapieram kupki noworodkowe, to jeszcze i kupy starszego Już nie mam do niego siły. Widzi, że maly robi w pieluche kupę, to i on robi. Dobrze, że siku nie jest w pieluszce widoczne, bo jeszcze i sikac pod siebie znów by zaczął
Z kolei młodszy jest zupełnie inny niż starszy. Tamten w jego wieku nie sygnalizował wcale, że coś zrobił w pieluchę, czy to siku czy kupa - nic mu nie przeszkadzało. Młodszy od urodzenia nigdy nie zrobił kupy przez sen, zawsze się wybudza, jak mu się chce, a jak tylko się załatwi to woła o zmianę pieluszki Nie wiem czy wielo ma tu jakąś swoja role w tym. Ale rozważam podejście do EC. Tylko jakoś nie umiem zrobić tego pierwszego kroku...

[madziaaliyah]

Acha, a propos tego jak dzieciom podoba się samodzielne spłukiwanie wody w sedesie - nas ta "rozrywka" kosztowała 500zł dopłaty za wodę, bo młody robił pare kropli i spuszczał wodę, i tak kilka razy z rzędu potrafił, a jak mu się nie pozwalało to robił awanturę. A że baliśmy się, że się zniechęci to pozwalaliśmy... Ech..

[Ire]

Tak, dobrze mieć i nocnik i nakładkę. też stosuję "wolisz na sedes, czy nocnik?" aczkolwiek coraz częściej próbuję od razu zasugerować sedes.
Ale u nas nie ma ani całkowitego odpieluchowania ani regresu. Po prostu jakiś czas pilnuje się mocno, chodzi całe dnie suchy, nawet pielucha po nocy sucha częściej, a później znów to ja muszę pilnować bo popuszcza, pytany mówi że nie chce... cały okres świateczno-sylwestrowy było idealnie, teraz od 3 dni znów mu się "nie chce" prosić na sedes. Szczęście, że z kupami już chyba definitywnie spokój

[robbrojka]

my radykalnie w zeszły wtorek zdjęliśmy na dzień pieluchę, Mały szczyci się majtkami, ale na tym poprzestało. I na notorycznym siadaniem na sedes z nakładką (bo myślałam, że do nocnika ma uraz). Bez sukcesu aż do końca tygodnia. Nie wołał ani nic. Wciąż przebierałam ciuchy i prałam, tłumaczyłam, motywowałam pozytywnie itd. Aż do przedwczoraj - obudził się rano z suchą pieluchą i od razu na nocnik, udało się W zasadzie świadomość fizjologii pojawiła się na drugi dzień po zdjęciu pieluchy, co jest niesamowite - w sumie dla mnie i dla niego. Teraz po ponad tygodniu mamy suche przerwy w dzień po 3-4 h, drzemka dzienna sucha, jak potrzebuje się "załatwić" od razu tupie nogami, ja wołam żeby wstrzymał i pędzimy po nocnik. I się udaje. Wszyscy bijemy brawo, dzwonimy do taty, potem odbywa się ceremonia wylewania zawartości nocnika do toalety i spuszczanie wody - największa frajda.
Odkąd tupie tymi nogami mam spokój - nie muszę biegać za nim i co chwilkę pytać, czy to już...? Pieluchy są tylko na noc, bo on "dzidzią nie" jak mówi, nie jest, chwali się tymi majtkami, przyrównuje do nas i widzę jaki chodzi dumny z siebie, że mu się znowu udało. No kurczę, warto było się tak radykalnie pomęczyć

[len_a]

i ja tez się powoli zabieram do odpieluchowania. Mała ma rok. Sadzam na nocnik, udaję się łapać kupy bo sygnalizuje no i ze 2-3 razy siku na dzień. Obowiązkowo do siedzenia na nocniku są potrzebne kaczuszka i foczka od kąpieli

i tak się zastanawiam, czy lepiej posadzić dziecko i jak powiedzmy przez 2 min nie zrobi siku to je zdjąć, czy jak się nie buntuje to niech siedzi nie wiem z 7-10 min i może cos wtedy zrobi???