Chusty rozpieszczają dzieci!

[mayetschka]

pelasiu - dzięki za słowo otuchy. juz myślałam, że Ignac jednak sie rozpieszcza, bo tez mamy leżenie na chodniku albo wrzeszczenie w niebogłosy, ale może to taki czas próby sił. ja to zawsze przeczekuję bez reakcji. kładzenie sie jest coraz rzadsze, krzyki słabsze, niestety nadal nie bardzo rozumie "chodźmy dalej, musimy iśc do domu, zejdź juz z tych schodów, proszę". wiem wiem - nie wszytsko na raz. pracuje wiec nad nie rozpieszczeniem mojego syna bo innych to sie bardziej słucha - taką wyjątkowościa w oczach mojego syna sie cieszę

a może on chce coś powiedzieć a nie wie jeszcze jak i to jego reakcja? Czasem dzieci chcą wiele wyrazić ale nie umieją jeszcze werbalnie tego powiedzieć. Stąd w takich okresach występuje nadmierne i widoczne wyrzucanie emocji... (dla nas to bunt i próba sił, a dla dzieci to próba komunikacji) Naturalną konsekwencją przy kładzeniu się na ziemię raczej nie jest "chodź do domu..." Może opisanie tego co sie dzieje - pomoże mu?

[mama-igi-tata]

no tak. zapomniałam dodać, że Ignac mimo skończonego półtora roku, nie mówi, dzielnie próbuje i jakoś tam się komunikuje, ale rzeczywiście czasami nie sposób się porozumieć. jednak nie raz ja wiem o co mu chodzi, np. o to że chciałby siedzieć w samochodzie zamiast iść do domu po psa, którego trzeba zabrać na spacer. wtedy ja się z nim komunikuje w tej sprawie, on się upiera, nie wychodzi z auta, wiec ja go wyciągam, a on wtedy krzyczy-piszczy, kopie, a jak odstawie na ziemie to się kładzie. czekam aż będzie się nam łatwiej dogadać i klnę na mój brak czasu dla małego uparciucha.

[budzynskamila]

Jeżeli jakaś "ciocia dobra rada" mówi : Nie noście jej tyle bo się przyzwyczai. - My odpowiadamy: Nam właśnie o to chodzi!
Bliskość dziecka z rodzicem to nie to samo co rozpieszczanie... a w zasadzie rozpuszczenie (to słowo ma zdecydowanie bardziej negatywne konotacje). Idealna sytuacja to taka w której dziecko jest rozpieszczone ale nie rozpuszczone. Dla mnie to temat rzeka i to wcale nie łatwa! Ze starszym synem, który jest arcymistrzem manipulacji wielokrotnie poległam. Ale czy rodzicielstwo polega na tym, żeby być idealnym? Mam nadzieję, że nie

[pelasia]

a może on chce coś powiedzieć a nie wie jeszcze jak i to jego reakcja? Czasem dzieci chcą wiele wyrazić ale nie umieją jeszcze werbalnie tego powiedzieć. Stąd w takich okresach występuje nadmierne i widoczne wyrzucanie emocji... (dla nas to bunt i próba sił, a dla dzieci to próba komunikacji) Naturalną konsekwencją przy kładzeniu się na ziemię raczej nie jest "chodź do domu..." Może opisanie tego co sie dzieje - pomoże mu?

myślę, że bardzo często krzyk/histeria jest próbą komunikacji, rzekłabym że nawet, że bardzo stanowczą próbą tylko że ja nie chcę nauczyć dziecka, że w ten sposób się komunikuje (czytaj: egzekwuje swoje pragnienia). I myślę, że moment histerii, kiedy dzieciak krzyczy i leży na ziemi nie jest momentem na tłumaczenie sytuacji- jak się krzyczy, to nie słychać, co ktoś inny mówi Wydaje mi się, że ignorowanie takiego zachowania to jedyne wyjście, plus tłumaczenie, wyjaśnianie po wszystkim. Może to w konkretnym momencie wiązać się z frustracją u dziecka, ale to potrzebne, wg mnie.