Nasza Lena tak miała od około 9.m-ca do 14. Też się nasłuchałam, że toksycznie związałam dziecko ze sobą, blablabla..Jak przeszedł jej słynny lęk separacyjny, poszłaaa w świat i mamusia już nie była potrzebna tak mocno.
Cieszę się, że ją tak ze sobą związałam, i że w naturalny sposób to się skonczyło
Teraz znów tak zamierzam (rodzę w marcu)
wspieram w rodzicielstwie
Doradczyni Noszenia ClauWi®
Doradczyni po kursie podstawowym Die Trageschule ®
iiii tam... za parę miesięcy będziecie ją gonić, bo jedynym akceptowalnym środkiem transportu okażą się jej własne nogi, a jedynym słusznym kierunkiem - przeciwny do tego, w którym zmierzają rodzice...
Przyzwyczajaj! Moj 3.5 latek noszony jest od urodzenia, bardzo lubi, choc teraz glownie samobiezny, rowerowy, sporadycznie do ergonomika wejdzieCiesz sie kazda chwila, bo dzieciaki tak szybko rosna, za szybko!
Wiesz, że mój Wicia zasypiał sam w łóżeczku a ja go od tego odzwyczaiłam
klucz do tego to nie robić nic wbrew sobie, jeśli tez to lubisz to nos do woli! bliskości z własnym dzieckiem nigdy dość !
poza tym dziewczyny dobrze prawią
pewnie ze tak, nos do woli i poki Ci kregoslup na to pozwala
Natalia mama Mikołaja (09.07.2010)
EEE tam zarzuca. Lepsze noszenie w chuscie, niż trzaskanie placzacym dzieckiem w wozku (a znam taki przypadek), bo ciagle ryczy i tylko by sie chcialo nosic. A przeciez mama zmeczona jest i nie ma sily nosic. W rezultacie maluch, jak juz teraz ma ok 2 lata, potrafi sie zanosic placzem, byle go wziac na rece i przytulic.
ja już tęsknię za tym częstym noszeniem, więc jak tylko mogę wrzucić na plecy małego do chusty to jestem szczęśliwa... i już "pracujemy" nad rodzeństwem by maleństwo też nosić od pierwszych dni
mama Filipka 31.01.2008r.
http://mamenababy.blogspot.com/
moje rozkochanie sie w macierzynstwie datuje sie na okres kiedy to przejrzalam na oczy i przestalam przejmowac sie wlasnie takimi problemami ze córke do czegos tam przyzwyczaję
E. 2009
"Prawda nie leży pośrodku, tylko leży tam, gdzie leży" W.Bartoszewski
swiete slowa. ja mam tak samo, na poczatku gdy urodzil sie Mikolaj przejmowalam sie tymi wszystkimi komentarzami typu''przyzwyczaisz go'', ''zobaczysz'' itd itp, teraz wyluzowalam, kiedy chce to nosze co z nim chce robic to robie. nawet ostatnio byla taka sytuacja gdy maly wieczorem nie mogl usnac a ja nosilam go po calym pokoju byle go tylko uspokoic bo strasznie plakal. nosilam moze z godzine, a tesciowa do mnie: ''i ty go tak go do snu usypiasz, bedziesz go tak nosic? lepiej w wozku powoz to szybciej zasnie'' a ja na to ze jak trzeba byloby to nosilabym go nawet przez cala noc. wolalam zeby maly wyplakal mi sie w moja piers niz mialby plakac i usypiac sie w wozku.Zamieszczone przez Winoroslinka
moje rozkochanie sie w macierzynstwie datuje sie na okres kiedy to przejrzalam na oczy i przestalam przejmowac sie wlasnie takimi problemami ze córke do czegos tam przyzwyczaję
Natalia mama Mikołaja (09.07.2010)
Przyzwyczajaj! Moj 3.5 latek noszony jest od urodzenia, bardzo lubi, choc teraz glownie samobiezny, rowerowy, sporadycznie do ergonomika wejdzie
Tak zdecydowanie zbyt szybko i chciałoby się naprzytulać tak na zapas dla samej siebie, bo za chwilę trzeba się będzie prosić co by na chwilke pozwoliło się zamotać.
Karolka(Papilotka)(05.12.2007) Natalka(07.10.2002) Łukasz (09.05.2010)
http://www.tortyiwonty.blogspot.com/
Wrócę troszkę, bo jednak nie daję rady, ona domaga się noszenia non stop, pomimo, że lubię, to jednak moje możliwości są ograniczone, kręgosłup mi siada, a ona raczej małej wagi nie jest, bo ponad 12 już waży.
Nie chcę nic na siłę, ale może jakiś sposób, żeby choć troszkę dała odetchnąć?
Nie wiem, co się stało, czy to taki okres, czy zęby, czy może podziębiona i dlatego, ale tak ostatnimi czasami jest codziennie.
Może połóż się z nią na chwilę na kanapie, przytul. U mnie to działa. Na obu chuściochów.
świete słowa, miałam i mam tak samo. Macierzyństwo stało się cudną przygodą od kiedy przestałam słuchać "Aniu przyzwyczaisz go i potem będzie problem"moje rozkochanie sie w macierzynstwie datuje sie na okres kiedy to przejrzalam na oczy i przestalam przejmowac sie wlasnie takimi problemami ze córke do czegos tam przyzwyczaję
Małe rączki potrafią ulepić kwiatek z plasteliny, narysować słońce roześmiane, zbudować domek z klocków. Małe raczki potrafią spleść się nad szyją i otrzeć łzy. W małych rączkach mieści się cała miłość.
Uprawnienia umieszczania postów
Odpowiedz z cytatem
