Smutną refleksję mam...

[lominia]

Ja też się z takmi reakcjami nie spotykam(albo spotykam tak rzadko, że szybko zapominam). Mieszkam w małym mieście i tutaj mam chustowych razem ze mną jest albo 2, może 3 sztuki, albo więcej tylko kanałami chodzą. Więc jak już jakąś chustomamę zobaczę, to cieszę się jakbym dobrą znajomą spotkała.
Co do wyniosłości mam dwie tezy:
- czasem ktoś jest poprostu nieśmiały, skrępowany a wydaje sie być wyniosłym i nie ma co po pozorach oceniać;
- większość rodziców chustowych to jednak elita intelektualna. Wiele z nich to osoby bardzo dobrze wykształcone i chwała im za to, ale niestety wśród takich osób często spotyka się ludzi o wysokim mniemaniu o sobie i lekkiej(hmmm...żeby tylko lekkiej) pogardzie do innych.
Oby tych "drugich" jak najmniej było...

[grimma]

Ja też się z takmi reakcjami nie spotykam(albo spotykam tak rzadko, że szybko zapominam). Mieszkam w małym mieście i tutaj mam chustowych razem ze mną jest albo 2, może 3 sztuki, albo więcej tylko kanałami chodzą. Więc jak już jakąś chustomamę zobaczę, to cieszę się jakbym dobrą znajomą spotkała.
Co do wyniosłości mam dwie tezy:
- czasem ktoś jest poprostu nieśmiały, skrępowany a wydaje sie być wyniosłym i nie ma co po pozorach oceniać;
- większość rodziców chustowych to jednak elita intelektualna. Wiele z nich to osoby bardzo dobrze wykształcone i chwała im za to, ale niestety wśród takich osób często spotyka się ludzi o wysokim mniemaniu o sobie i lekkiej(hmmm...żeby tylko lekkiej) pogardzie do innych.
Oby tych "drugich" jak najmniej było...

a co ma wyksztalcenie do usposobienia?
moim zdaniem niewiele

[Stella]

To ja mam chyba jakieś szczęście, mamy chustowe obce dla mnie spotykam rzadko, za to mnóstwo innych mam, kobiet mężczyzn i zawsze są to pozytywne uśmiechy pozytywne komentarze, sporadycznie zdarzają się "dobre rady" no ale generalnie ludziom się podoba ta bliskość z dzieckiem.

[lominia]

a co ma wyksztalcenie do usposobienia?
moim zdaniem niewiele

Czasem nie ma nic, a czasem całkiem wiele imo niestety.
Żeby było jasne- nie uogólniam. Napisałam, że często się spotyka, a nie że wszyscy wykształceni chodzą z nosami zadartymi. To taka moja obserwacja, może akurat ja zbyt wielu takich ludzi spotkałam-podkreślam nie można tych akurat ludzi zaliczyć do mądrych, a do wykształconych właśnie.

[mantissa]

Żeby nie było - ja się nad tym naprawdę zastanawiałam, zanim napisałam. Kiedy się do kogoś uśmiecham to na niego patrzę, to nie jest rzut oka, trwa to pewnie jakieś kilka - kilkanaście sekund. Nie pisałam o osobach zamyślonych, z którymi nie nawiązałam kontaktu wzrokowego, nie pisałam też o tych z wadą wzroku, którzy mrużą oczy bo nie rozpoznają z daleka. Spojrzenia obojętno - życzliwe, z zainteresowaniem i całą gamę uśmiechów zaliczyłam do tych pozostałych 30-40 %. Pisałam o wyniosłym lub pogardliwym spojrzeniu. Oczywiście głowy sobie za to uciąć nie dam, ale wydaje mi się, że dość dobrze rozróżniam emocje, nigdy nie miałam z tym problemu (nie mówię o ocenianiu ludzi, tylko odbiorze samych emocji).

[Winoroslinka]

z jednej strony w pewien sposób rozumiem takich ludzi, ze moze maja dosc ze ciagle ktos sie do nich usmiecha, i chca troche pobyc sami ze sobą alez drugiej jak pomysle o sobie samej noszącej to niezaleznie od ilosci osób usmiechajacych sie na nasz widok, zawsze chce mi sie usmiechnac, bo noszenie nastraja mnie zawsze spokojnie i ciepło. Uspokaja mnie. Wiec sama nie wiem...

[panthera]

ja tam się zawsze uśmiecham jak ktoś do mnie się uśmiechnie lub życzliwie spojrzy.
ale bywa ze zamyslona jestem i wzorkiem sie tylko po kims przesliznę, a ze był w chuscie załapie po kilku sekundach jak juz mnie minie...