Wrocław i refleksje ;)

[mamaŁucji]

Jestem u mojej mamy we Wrocławiu. Dziś maszerowałyśmy w naszej Zarze zamotanej na plecach. Było wspaniale! Nagle patrzę z za rogiem znika para, mama zamotana w jakąs pomarańczową chustę. Zapuściłam więc motorek w pupie i pędzę za nimi z małą na plecach. Wypadam zza rogu i biegnę dalej wołając, trochę zaskoczona, że nie reagują na moje zaczepki. W końcu odwaracają się, mama ma zamotanego z przodu, śpiacego malucha, po krótkim monologu z mojej strony tłumaczacym tę pogoń słyszę: "my niemiec"(nie z niemiec)
Zaskoczona, gestykulując tłumaczę powód mojej pogoni, pokazuję chustę. Rodzinka uśmiechała się szeroko i machała nam na dowidzenia
Czy się wygłupiłam? Chyba nie...nie umiałabym przejść obok chustomamy i nie zagadnąć, czy więc czasem ten wątek nie powstał dlatego, że boimi sie zagadnąć obcych a potem szukamy ich tu, w necie?

[Aldieb]

Zgadzam się sama miałam jeden taki przypadek mijając zamotana mamę; pod czaszką kłębiła się jedna myśl: zagadać nie zagadać zagadać.......i co powiem
bałam się że skończę na eeeeeeeeeeeeee yyyyy
i przeszlam obok, no oczywiście głupio się gapiąc i uśmiechając

[jana]

ja tam niesmiała jestem i zawsze się stresuję
a chciałabym, chciała