wzruszający widok na nowym świecie

[Dagmara]

trochę...

Wybacz kilkoro.
Nie łap mnie za słówka, bo akurat ich chwilowo mam niedobór.

[węgielek]

a ja pamietam sprzed dawien dawna jakas historie kupowania chusty dla niewidomej mamy, czy nauczania jej wiazan. pamieta to ktos jeszcze?

[Siluna]

Ilonsa, ja w całej tej historii wzruszyłam się Twoją córą. Kochane, dzielne dziecko. O ile łatwiej byłoby na świecie gdyby ludzie zauważali potrzeby innych. Marzę o tym by w Warszawie każdy niepełnosprawny mógł korzystać z chodnika, metra, każdego lokalu bez ograniczeń. By wszyscy tworzący to miasto pomyśleli o niepełnosprawnych. A ludzie na ulicy by potrafili pomóc. Chciałabym nauczyć tego moje dzieci.

[tonieja]

Ja dzisiaj, niespodziewanie spotkałam faceta w chuście na Bielanach
Pan na wózku, dzidzia zamotana z przodu (tyle że przodem do świata)
Uśmiechnęłam się szeroko, ale potem miałam gul w gardle.

[ewadbr]

też się wzruszyłam....chyba mogę...co?
podziwiam takich ludzi

[Ilonsa]

Ja dzisiaj, niespodziewanie spotkałam faceta w chuście na Bielanach
Pan na wózku, dzidzia zamotana z przodu (tyle że przodem do świata)
Uśmiechnęłam się szeroko, ale potem miałam gul w gardle.

Pan jeszcze czasami starszaka ma ze sobą Widziałam go kilka razy- dziecko zamotane przodem bo ono właciwie siedzi mu na kolanach a chusta je przytrzymuje.

[annya]

Ja też się wzruszyłam, ale ja już taka jestem .

Jednocześnie jestem pełna szacunku i uznania .

[Dagmara]

Ja dzisiaj, niespodziewanie spotkałam faceta w chuście na Bielanach
Pan na wózku, dzidzia zamotana z przodu (tyle że przodem do świata)
Uśmiechnęłam się szeroko, ale potem miałam gul w gardle.

Tego pana to i ja czasem widuję

[sylvana]

Jestem pełna szacunku i uznania dla tej niewidomej mamy. A wzruszam się na widok każdej chustomamy, którą spotykam jak sobie chodzę z Małą bo tak naprawdę to rzadko je spotykam (do tej pory, to poza sobą, widziałam raz i tylko jedną. Wyjątek to spotkania kk, ale to inna sytuacja). Jak na razie to my wzbudzamy spore zainteresowanie

[edoro]

Ja mam trochę tremę, bo za ok. 2-3 miesiące będę miała okazję zachustować taką mamę! Tzn. nie jest całkiem niewidoma, widzi tylko plamy, żywe kolory...
Sama mnie poprosiła niedawno

A że nie jest to jej pierwsze, a TRZECIE już dziecko, to mam nadzieję że nie będzie strasznie (no bo jak z wózkiem sobie radziła to z chustą tym bardziej, nie?)
Ja tam jestem pełna podziwu jak oni sobie radzą (oboje z mężem są niewidomi), ale jak się ich ktoś pyta: Jak sobie radzicie?- powiedzą, że normalnie, bo dla nich to jest NORMALNE, że muszą funkcjonować, mimo że nie widzą. Chociaż nie twierdzę, że nie mają trudniej...

A na koniec anegdota:
Idzie owa znajoma z wózkiem ulicą, no i niechcący najechała na jakiegoś pana. Ten wkurzony odwraca się krzycząc: - Co pani, ślepa??!!
Na co ona rozbrajająco: - W rzeczy samej!
Podejrzewam że mina pana BEZCENNA...