A dlaczego chcemy propagować chustonoszenie?
Tak się dziś zastanowiłam. Dlaczego? Co w tym jest takiego, że człowiek chce nawracać innych, opowiadać, pokazywać, rozdawać ulotki, chociaż nic z tego nie ma? A po co takie uszczęśliwianie innych? Kampanie, radość, że może w serialu powiedzą o chustach, pogadanki w szkołach rodzenia, na ulicach? Czy ktoś widział, żeby właścicielom np. jakichś super-wypasionych i lanserskich wózków czy innych dziecięcych gadżetów coś podobnego przyszło do głowy? Dziwne to jest, ale mam ochotę czasem iść ulicą i wołać "Ludzie, kupujcie chusty, noście swoje dzieci!" albo wtykać ulotki (na szczęście tego nie robię). Dlaczego, ja się pytam? Dlaczego w chustomamach i chustotatach nie ma takiej "zarozumiałości" i pychy/dumy z posiadania czegoś fajnego, oryginalnego i niespotykanego, za to chcą ten "sekret" przekazywać innym i żeby wręcz spowszedniał? To naprawdę jakaś magia
Odpowiedz z cytatem
Zamieszczone przez grimma
. Mam nadzieję, że może jednak. Jeśli nie, to ja nie rozumiem.
Ja też jestem za noszeniem dzieci, przez to, że jak mój Bartus był malutki to wciąż słyszałam: nie nos bo się przyzwyczai itd i ja głupia jak najmniej nosiłam. I teraz mi tego brak, i żal mam (do siebie największy). Druga rzecz, że Bart był nieskomplikowany w obsłudze, jemu można było zmieniać zabawki i dziecka nie było (co nie znaczy, ze tak robiłam, chodzi mi o przedstawienie sprawy). Na całe szczęście i dla niego i dla mnie nie przesypiał nocy więc spał z nami od początku do półtora roku, a teraz często w nocy ladujemy w jego pokoju bo ma chęć sie poprzytulać. Z Manią od początku inaczej, noszę, przytulam, ściskam i napatrzeć się nie mogę. Śpi oczywiscie z nami. I chociaż sie rozwinełam niejako off topic to chodziło mi o to, ze wszystkim mamom które wpadną mi w ręce to właśnie tłumaczę i tłumaczę. Że trzeba, że dzieci potrzebują tego, ze mamy potrzebują. A chusty to cudny wynalazek, przez lata zapomniany, ale na szczęście wraca do łask!
