kocham bo noszę

[asia889]

To samo zaobserwowałam u siebie i u męża. Chusta związuje emocjonalnie. Kiedyś żartowałam, że przywiązuję (fizycznie) dziecko aby było do mnie przywiązane (w sensie psychicznym). Ale to działa również na noszącego .

[morepig]

Ja wiem, że można bardzo kochać dzieci i ich nigdy nie nosić jednak ja pokochałem dzięki noszeniu znacznie mocniej i myślę, że inni ojcowie też mogli by tego doświadczyć. Ja nikomu tego nie nakazuję, ja zwyczajnie wszystkim tego życzę.

[maminkastasinka]

Dzięki Mucho za ten watek. Tez dam mojemu mężowi do przeczytania.
Właśnie, nie żeby nie chciał nosić albo nie chciał ze Stasiem spędzac czasu... ale tak to jakoś wychodzi, jak piszesz: praca, spanie, karmienie, itp... jak już razem siądą na dywanie to Staś i tak za mną chodzi jak cień albo co chwilę m. mi go zostawia bo to musi wziąć, tamtego poszukać itp.... Może chusta im pomoże

[kasia wska]

super powiedziane! przeszłam to ja, bo mimo karmienia piersią, tulenia, spania razem itp., noszenie = uczestniczenie we wspólnym życiu dało nam jeszcze jedną, wspaniałą formę bliskości. a teraz coraz częściej nosi mój mąż i czuję, że dla niego też się to staje ważne

(plus bardzo mi się podobał wstęp o miłości jako odtrutce na wcześniejsze kwasy)

[piuma]

Chustę mamy krótko, od początku mąż nosi i jest zadowolony. Tylko zazdrości, że u mnie Franio zasypia a u Niego nie

[sylvetta]

Dobrze mówi, dac mu wódki! Przeczytam dziś to mojemu męzu gdy tylko skonany przyjdzie z pracy... ładnie to ujałes, naprawdę...

[kulka37]

Dobrze i treściwe napisane!Może uda się dzięki temu kilku tatusiów przekonać.
A najlepiej działa dobry przykład.
Ps.a nie mógłbyś do "między nami mężczyznami"??MNK to raczej sekt nasza mała

[Gertruda]

My też od początku szukaliśmy sposobu na budowanie więzi syn-ojciec. Tym bardziej ze mąż mój pracował na zmiany i czasami bywało tak, że oglądał małego tylko podczas snu...I tak powstał pomysł, na wspólną kąpiel, wspólne spacery w chuście, nawet na chwilkę do sklepu, żeby chociaż te 10 minut być tak blisko, że bliżej się nie da...

[taDorotka]

po prostu-dzieki za ten wątek, pięknie opisales to,co przezyłes.

a rózne opinie na forum...no coz...kto musi, to krzyczy.

[fizbach]

No cóż u mnie jest trochę inaczej niestety.
Pytam się męża, podczas wyjścia na spacer, "to co, weźmiesz ją do chusty?"
- "a czemu ja?",
odpowiadam spokojnie, "a czemu nie?" i słyszę
- "to ja wezmę wózek..."

Ale może trochę kontrowersyjnie dodam, że mi chusta też pomogła bardziej pokochać małą. Wcale nie jest tak, że matka musi się przywiązać do dziecka w brzuchu. Od razu je pokochać.
To nie była moja pierwsza ciąża i trochę podświadomie "nie angażowałam się" za bardzo. A potem pierwsze tygodnie, kiedy karmiłam/usypiałam/padałam z nóg też nie pomagały w pogłębianiu bliskości. A potem zaczęłam ją nosić i wiem wspólne spacery dużo mi dały.

Trochę się rozpisałam - nie wiem czy do końca w temacie

[mamaŁucji]

Mucha, wcale nie szokuje mnie Twoje "talibowe" stanowisko, myślę, że też mam wewnątrz takiego chustowgo taliba. Myślę, że każdy kto decyduje się na noszenie też tak ma, bo musi zetknąć się z przeróżnymi reakcjami, przygotować się na nie i wewnętrznie "zewrzeć szyki". Wychodząc na miasto idę trochę jak na wojnę-gotowa na wszystko-tym bardziej, że u nas w mieście noszę tylko ja.
Co do taty-chustonosza...szacun za takie podejście-jesteś świetnym ojcem

[sylvana]

Mądrze prawisz Mucha, bardzo mądrze. Ważne jest, aby tatusiowie w swoim zaganianym dniu znaleźli czas na swój własny kontakt z dzieckiem. Chusta to ułatwia. Mój mąż powoli też się do tego przekonuję. Na razie najwięcej na rękach nosi, ale, że Mała coraz cięższa się robi, bardziej nabiera przekonania do chusty. Zmierzamy w dobrą stronę

[lamassu]

mucha wzruszyły mnie Twoje słowa, serio

[skybear]

dziewczyny wszystko juz napisaly,a z mojej strony:
dobrze gada,polać mu

[Agnen]

Znów się Mucha z Tobą zgadzam, z tym że sądzię że to nie dotyczy tylko facetów. Chusty dają nam jakby następną płaszczyznę porozumienia z dzieckiem. Jakoś tak szybciej widzimy ich sygnały, to łatwiej reagujemy itp. Być może dla mam to kolejna płaszczyzna porozumienia związana z bliskością, a dla tatusiów pierwsza, ale IMO noszenie niezależnie od płci poprawia kontakt między noszącym a noszonym.

[bydzia]

oj to chyba nie jest tak, że kobiety kochają szybciej, łatwiej i w ogóle
ja pokochałam jak zobaczyłam (wychodzi ze mnie niedowiarek)
instynktu macierzyńskiego nie było we mnie chyba za wiele
zresztą całą ciąże myślałam, że M będzie lepszym ojcem niż ja matką
a tu się okazało że Kalinka ma szczęście i oboje całkiem do rzeczy )
jedyna różnica mdzy nami polegała że M nie karmił piersią - poza tym pozwalałam mu wierzyć, że robi wszystko lepiej niż ja )
mieliśmy ten luksus, że właściwie we trójkę się docieraliśmy (M odpuścił trochę z pracą) a jak ja wróciłam do pracy to zasadniczo więcej czasu z małą spędzał M )

z chustowaniem problem był jeden - tylko jedno dziecko a chętnych dwoje )

ale zgadzam się że chusta buduje bliskość - teraz najbardziej czekam na pierwsze motanko )

[roziii]

mój m. zaczął zostawać z mlodym, i tak się okazało , że i zaczął nosić. Jest coś w tym
Szymonomi potrzeba było bliskiego kontaktu fizycznego do zaśnięcia i od tej bliskości się zaczęło noszenie mojego m. Strasznie mnie to cieszy

[tysia]

Pięknie napisane...pewnie te słowa przekonają niejednego opornego na chusty Tatę

Mój mąż chciał nosić, nosi i spawia to chłopakom dużo radości i napewno pogłębia ich miłość i relacje.
Ale i dla mnie chusta była ważna emocjonalnie.
Jako że Adaś urodził sie przedwcześnie, to mozliwość noszenia Go w chuście, tak blisko, na sercu była dla nas obojga przedłużeniem ciąży...dobrze nam to zrobiło

[brikola]

mucha pięknie i prawdziwie napisane. Też mi się wydaje, ze mój m. ma taką świetną więź z naszym młodszym dzięki temu, ze codziennie Go nosi

[jamamajka]

dziewczyny wszystko juz napisaly,a z mojej strony:
dobrze gada,polać mu

Buhahahaha

A tak serio, drogi Mucho, wzruszył mnie Twój post bardzo. Ja też bym swojemu dawała Majoneza w chuście, gdyby nie to że tak lubię nosić... Przed weekendowym spacerem zawsze jest wojna o dziecko
No ale ktoś musi nieść zakupy przecież, bo zawsze przy okazji spaceru włazimy na bazarek.