Do mamuś odnocnikowujących pociechy :)

[jujama]

U nas to trochę trwało (kilka miesięcy) i nadal nie do końca pozbyliśmy się pieluch. Funkcjonują na spacerach i na spanie.
Więc trzymam kciuki
Pierwsze podejście robiliśmy w wakacje - ile się dało bez pieluchy (na spacerach miałam ze sobą wielką torbę ciuszków na zmianę). Potem, na jesieni poszłam do pracy i odpuściliśmy, ale był sukces, bo kupy już zawsze były anonsowane.
No i od grudnia (jak ja się wdrożyłam w pracy i jakoś sobie wszystko poukładałam) odstawiliśmy pieluchy w domu. I dopiero gdzieś w marcu Julek przestał posikiwać w majtki.
Najpierw w ogóle nie wołał, potem wołał po fakcie, że ma mokro, potem w trakcie, ale nie umiał przerwać sikania, potem popuszczał zatrzymywał i dosikiwał na nocnik. Teraz wpadki są (i pewnie jeszcze długo będą), ale umie już zawołać i całość załatwić do nocniczka.

[Magme]

no i niestety - stety
chyba przejdę na Metodę Dominiki - niech lata i sam zawoła , nie wysadzam
po tym jak spędziłam cały poprzedni tydzień siedząc bykiem przy młodem i gapiąc się na niego i nie uzyskałam właściwie żadnych rezultatów, dochodzę do wniosku ze albo jest za wcześnie albo ja mam parszywe szczęście do wychodzenia abo obracania się nie w tym momencie co trzeba
zawsze leje wtedy kiedy akurat ja wyjdę do kibelka albo do kuchni albo itd..
i to sadzanie co parę minut i to pytanie co chwila czy chce czy już itd
zmęczyłam się
no i od paru dni nie siedzę przy nim
tzn. sadzam go na nocnik po spaniu i po jedzeniu albo po spacerze ale nie siedzę nonstop
i efekty takie same dokładnie czyli prawie żadne
a ja przynajmniej coś w domu zrobię
ciekawe czy się cos zmieni do sierpnia czy tak będzie Krzysiek latał z mokrym tyłkiem...
jestem rozczarowana i zmęczona i zniechęcona ale "eksperymentu" nie przerywam..

[jujama]

U mnie tak było. Znałam te ważniejsze momenty kiedy była szansa coś złapać i wtedy wysadzałam (na szczęście bez buntu - zdarzał się sporadycznie i wtedy odpuszczałam). A poza tym czekałam. To, że dzieć powie, że ma mokro albo krzyknie w momencie gdy sika to przecież też ogromny sukces! I naprawdę od tego momentu już bliżej niż dalej do całkowitego oswojenia z nocnikiem. Nie zarzucaj eksperymentu, bo idziecie w dobrym kierunku. Trzymam kciuki!!