Rozpasanie chustowe a koniec noszenia i zyciowe dylematy.

[mama_na_szóstkę]

Marta, właśnie jak patrzę na Zosieńkę to mi się dziewusia marzy, taka malutka, drobniutka i dziewczęca. Po tych łobuzach to by była miła odmiana. Bo Kuba to czort wcielony. Wiecznie coś psuje, gdzieś włazi, z czegoś spada. Każdy dzień z nim to jak bieg z przeszkodami. Więc na razie odsapnę, zrobie uprawnienia i ... zobaczymy.

z planowaniem babeczek to jednak róznie bywa... lepiej nie nastawić się, ze musi być dziewczynka, bo można się rozczarować. z własnego podwórka mogę powiedzieć, że jak zaszłam w ciążę z Szymkiem (wymarzoną przez starszaka on był pewien, ze bedzie miał siostrę. przez pół ciąży tłukliśmy mu do głowy, że albo siostrę, albo brata - nie wiemy na 100%. na usg przekonał się sam, ze to jednak brat. był rozczarowany, ja też trochę, głównie przez nastawienie lekarki, która nam kibicowała, a tu lipa - kolejny chłopiec. musiałam sie oswoić z myślą, że urodzę zdrowego ślicznego synka, a nie córcię. nie oddałabym go za żadne skarby świata, ale presja społeczeństwa i teksty pt. "drużyna piłkarska" są baaardzo deprymujące

[aniakom]

Rozumiem doskonale rozpasanie chustowe, bo przecież tyle jeszcze do wypróbowania zostało... Ja też już to czuję, choć Zosia ma dopiero (AŻ!) 8 miesięcy.
Niestety, ja nie mam co rozważać następnego dziecia, za duże ryzyko. I tym bardziej się spieszę, bo wiem, że to ostatnie
Dlaczego ja nie znałam chust przy starszej

[witbor]

Też nie znałam chust przy pierworodnej.Strasznie żałuję Kupiliśmy jakieś badziewne nosidełko, wsadziliśmy Zosię raz i na tym koniec, bo nie była zadowolona ani ona ani ja. Przy młodszej miałam Hamalu, no i sprawdzała się na krótszych dystansach, ale to nie było oczywiście to...
Dopiero przy najmłodszej korzystam z dobrodziejstw wiązanki....
No ale może trafi się jeszcze za parę lat jakiś jeden synek

[polaquinha]

Jak Was czytam to po prostu czuje szczescie Bardzo sie ciesze, ze jest tyle mam z 3, 4, a nawet 5 dzieci My zaczelismy pozno bo mialam 29 lat jak Manuel sie urodzil ale marzy mi sie wlasnie taka druzyna pilkarska, oj marzy. Martwie sie tylko czy sobie poradze wtedy z domem,gotowaniem itd ale myslalam nad tym duzo i doszlam do wniosku, ze wszystko jakos sie uklada w zyciu i choc czasami na poczatku jest straszno to potem jest ok i czlowiek zawsze jakos znajduje te sile Zeby jeszcze tylko z pieniazkami zawsze bylo ok, to ja moge i nawet 4 urwisow miec. I nie zamierzam stopowac ze wzg na swoj wiek itd.

A zapas chustowo nosidlowy to oczywiscie trzeba koniecznie sobie zrobic!

[goralica]

Matki wariatki !! Fajnie, ze w tych zakreconych czasach kiedy ludzie czasem nie maja czasu zeby pomyslec o rodzinie, tyle pozytywnie zakreconych mam, ktore mysla zeby mieć więcej niż 1 dziecko

[Lovrita Bornita Rokita]

He he, ja tez mam "plan rozplodowy". Lovre juz jest wiec w przyszlym roku chcialabym mu urodzic brata, a potem gdzies przed 40-stka coreczke dla MM I wszyscy szczesliwi
Jeszcze tylko zajsc w ciaze musze...

[węgielek]

moja babcia urodzila mego tate majac 45 lat. jako 6 dziecko. wiem, ze teraz czasy sa inne, ale wtedy tez musiala byc traktowana roznie ze wzgledu na tak pozna ciaze. tak mysle.
ja 3 urodzilam do 30.
mam znajoma, ktora jest w ciazy w wieku 43 lat z 8 dzieckiem. tez pieknie. ma niesamowita rodzine i wieeelkie oparcie w mezu. ja ich uwielbiam

[Lovrita Bornita Rokita]

mam znajoma, ktora jest w ciazy w wieku 43 lat z 8 dzieckiem

OSME!!! Wow, podziwiam

[ania_34]

Jeszcze jeden plus późnego macierzyństwa znalazłam
Jesli moje wnuki urodzą się, gdy moje dzieci skończą 25-30 lat, to akurat pójdę na emeryturę i będę 100% babcią

[Mag]

a ja myślę że im więcej dzieci tym matka bardziej zorganizowana
z samą Majką na wszystko mi brakowało czasu a teraz z dwiema jest prawie idealnie.
u nas różnica jest spora, to nie był nasz wybór bo o kolejne dziecko walczyliśmy od trzech lat, a pierwsze urodziłam w wieku 22 lat.
na poważnie to ja też mam dylemat.
z jednej strony chciałabym mieć kolejne dzieci, bo nie wyobrażam sobie tylko dwojga, a z drugiej strony- nigdy nie wykonywałam pracy zawodowej, wcześniej studiowałam, od urodzenia Majki jestem na pełnym "domowym" etacie i zaczynam pomału się dusić. Marysia ma 4 miechy i już teraz planuję ze szczegółami jak to ustawić opieke nad nią,choć nie rozglądałam się jeszcze nawet za robotą.
boję się że przy kolejnym dziecku wpadłabym w dołek psychiczny.
a niestety albo i stety instynkt macierzyński mam diabelnie silny, zresztą Majka była wyczekiwana przez 3 lata.
mam zagwozdkę jak nie wiem co