Książ(ecz)kowe kity

[AlicjaR]

Zulam, też ostatnio dostałyśmy jedną z tych potwornych książeczek, przejrzałam i wyrzuciłam ;(
Co do Bolusia, to mnie się ilustracje bardzo podobają i w ogóle jakby cała historyjka, tylko to dawanie po ryjku mnie wkurza, a nie da się tam nic oszukać, bo ilustracja nie pozostawia złudzeń - prawy sierpowy jak nic. To jednak jest przemoc. Choć muszę przyznać, ze mnie ta książeczka rozbawiła do łez. Małej oczywiście też się podoba, więc czytamy jak chce, ale zawsze z moim komentarzem. Kornelka sama zawsze mówi, że Boluś to niemądra świnka

[natala]

na szybko, bo do szkoly trzeba biec - imo w Bolusiu jak w zyciu - malo to razy moi sobie 'po ryjku' dali? nie ma co udawac, ze tak nie jest - przegadac i tyle.

zulam - cudownosci

[zulam]

Niestety, jak temat dawania sobie po ryjku nie pojawi się w książce, nie znaczy że nie pojawi się w życiu. Absolutnie nie gloryfikuję przemocy i pokazanie jej w literaturze bywa kontrowersyjne, ale lepiej wiedzieć że coś takiego jest i jak można na taką sytuację zareagować.

Matko, miałam wyrzuty sumienia że wywaliłam to coś na makulaturę, no nie nadaje się do puszczenia dalej w żaden inny sposób

[spadłamznieba]

AlicjaR pamiętam moje pierwsze odczucia co do przemoprzemocy w książkach. Kiedy kupicie Basię i FrankFranka zobaczysz krzyki i aagresję. Mnie ciągle to jakoś razi a do tegoilustracje, jak dla mnie dodatkowo to potęgują. Natomist moje dzieci lubią Basie i Franka.
Tylko że ja nie dyskutuję z moimi dziećmio rzeczach oczywistych. Chyba że same się zapytają. W życiu codziennym staram się reagować na agresję i z tego co zauważam to to wystarcza. Dzieci zazwyczaj wiedzą co jest dobre a co złe na ich etapie.
Bolusia nie czytałam więc się nie wypowiem.

[Emma]

A co sądzicie o pojawiających się słowach "głupi, głupia, głupio"? Mam sporo książek, które bardzo lubimy, ale bardzo razi mnie że pojawiają się te słowa min. we wspomnianej powyżej Basi...

[franada]

AlicjaR pamiętam moje pierwsze odczucia co do przemoprzemocy w książkach. Kiedy kupicie Basię i FrankFranka zobaczysz krzyki i aagresję. Mnie ciągle to jakoś razi a do tegoilustracje, jak dla mnie dodatkowo to potęgują. Natomist moje dzieci lubią Basie i Franka.
Tylko że ja nie dyskutuję z moimi dziećmio rzeczach oczywistych. Chyba że same się zapytają. W życiu codziennym staram się reagować na agresję i z tego co zauważam to to wystarcza. Dzieci zazwyczaj wiedzą co jest dobre a co złe na ich etapie.
Bolusia nie czytałam więc się nie wypowiem.

Pytanie, czy książka ma pokazywać to jak ma być czy to jak jest. A jest/bywa agresywnie. Szczególnie między dziećmi. Pytanie jaka jest konkluzja, jak się obchodzi z tą sytuacją. W Basi, to jak się sytuacja toczyła dalej, nigdy moich wątpliwości nie wzbudziło. Tylko mówię o "Basi", nie o "Basi i Franku".

Dla mnie totalnym kitem była "Doris ma dość". Raz, że już nie mam siły do wpychania wszędzie jakiś rodzinnych anomalii (zawsze musi być jakaś paczworkowa rodzina, a najlepiej jeszcze znajome lesbijki - sorry, ale statystycznie to się ma nijak do społeczeństwa, przynajmniej polskiego). Dwa, fabuła. Dramatyczna. Dziewczynka pozostawiona sama sobie ze swoją złością, zero konkluzji, zero mądrego wsparcia od rodziców. Bardzo się rozczarowałam, bo inne książki tej autorki lubię, np. kilka pozycji o Nusi jest świetnych.

[spadłamznieba]

franda mój 6 latek wie że pewnych rzeczy robić nie wolno, nie wypada etc. Rozróżnia dobre od złego. Natomiast w tym wieku emocje biorą górę i ma się to nijak do tego co powinno być a do tego co i jak jest w danym momencie.
Dodatkowo zawsze lepiej nam mówić o kimś i często tego kogoś oceniać. Co np: mojemu synowi w stosunku do rówieśników wychodzi świetnie
Teraz jest w takim wieku gdzie dużo rzeczy usłyszanych, przeczytanych, zobaczonych wprowadza lub próbuje wprowadzić w życie. Nie zawsze to jest zgodne z tym co chcemy. I tutaj jak dla mnie jest czas na rozmowę. Bo czytając książkę on doskonale wie co i jak powinno być.
Basia nie dużo różni się od Basi i Franka
Np: Basia i zwierzaki gdzie mama nie ogarnia 2 dzieci i zostawiając ich na chwilę w kuchni ma wszytko umazane burakami. Opada z sił i Wigilię oraz Święta BN nie będą tradycyjne tylko jak w zwykły dzień (jak dla mnie brak przekazania wartości rodzinnych, tradycji etc, ale to jak dla mnie) bo nie ma siły posprzątać i przygotować potraw. Moje dziecko kiedy to czytaliśmy powiedziało "mamo ja bym tak nie chciał. Basia i Franek źle się zachowali. Nigdy nie widziałem aby moi koledzy tak robili u siebie w domu"
Wtedy wystarczy powiedzieć: "Bo to nie jest naprawdę, tak raczej się w domach nie dzieje"

Dodatkowo książki polecane na forum (każdym nie tylko naszym), blogu czy gdziekolwiek są propozycją.
Kiedyś chyba tutaj na forum były książki dla dzieci z AP (ale mogę się mylić.
Dla mnie taką rodziną AP jest Świnka Peppa. Nie oglądamy bajek ale książki bardzo lubię i podoba mi się ten tata świnka i mama świnka którzy niczym się nie denerwują i wszystko potrafią fajnie wytłumaczyć.
Z takich książke dla dzieci AP to jak dla mnie: Świnka Peppa, Franklin (tutaj raczej nie polecany), Niezapominajek, Proszę mnie przytulić, Mały miś, Przygody zabawek, seria o Miko, i jeszcze sporo by się znalazło.

Ze słowem "głupi" radzimy sobie w ten sposób że zawsze przekazywałam to w formie zachowania. Czy coś było dobre/złe, rozsądne/nierozsądne, jakie są tego skutki, czy sam by tak chciał aby ktoś zrobił w stosunku do niego. Oczywiście nie zawsze to się tak dało, ale od bardzo długiego czasu tego nie mówię i wiedzę, że on sam w ten sposób do tego podchodzi. Nie wiem czy zrozumiale przekazałam to co miałam na myśli, mam nadzieję, że tak
Aczkolwiek sporo ludzi używa tego słowa i myślę, że bierze się pod uwagę ogół społeczeństwa, a na pewno większość.

[Araminta]

spadłamznieba, przerabiałam Franklina głównie ze starszakiem i oboje bardzo go lubiliśmy. To taka ciepła bajka i grafika też mi odpowiada. Świnkę Peppę przerabialiśmy, jak młoda była mała i też nam się podobała, choć jest trochę krytyczna w stosunku do taty świnki. Mnie to nie przeszkadzało, bo widać w tym było przymrużenie oka, a cała rodzina kochała się i szanowała. Można to też traktować jako podkopywanie patriarchatu i tego, że to mężczyzna zawsze wie wszystko najlepiej. W pewnym okresie oglądaliśmy Peppę na Youtube w czeskiej wersji językowej. To dopiero było śmieszne, niektóre hasła zostały nam do dziś.

[HoliPoli]

Dla mnie totalnym kitem była "Doris ma dość". Raz, że już nie mam siły do wpychania wszędzie jakiś rodzinnych anomalii (zawsze musi być jakaś paczworkowa rodzina, a najlepiej jeszcze znajome lesbijki - sorry, ale statystycznie to się ma nijak do społeczeństwa, przynajmniej polskiego). Dwa, fabuła. Dramatyczna. Dziewczynka pozostawiona sama sobie ze swoją złością, zero konkluzji, zero mądrego wsparcia od rodziców. Bardzo się rozczarowałam, bo inne książki tej autorki lubię, np. kilka pozycji o Nusi jest świetnych.

pełna zgoda, strasznie się zraziłam do autorki już po "Sonia śpi gdzie indziej" - dla mnie jest psychodeliczna, sama jej się niemalże bałan i po przeczytaniu tej książki do nikogo nocować bym nie szła. Dziewczynka usypiająca babcię koleżanki? Eee? O co w ogóle chodzi?
szczerze mówiąc Nusie mnie też nie zachwyciły ale dziecko lubi, szczególnie Nusię i wilki.

Basia za to jest dla mnie super, taka prawdziwa. Choć matka Basi mnie odrzuca totalnie, no nie mój typ kobiecości chyba. Do tego strasznie nierozgarnięta. Nie widzę nic złego w podanych przez spadłamznieba przykładach: takie życie, czasem Wigilia jest jak normalny dzień.

Franklina bardzo lubimy, jeszcze nie trafiłam na książkę z tej serii, która by budziła moje zastrzeżenia

[franada]

franda mój 6 latek wie że pewnych rzeczy robić nie wolno, nie wypada etc. Rozróżnia dobre od złego. Natomiast w tym wieku emocje biorą górę i ma się to nijak do tego co powinno być a do tego co i jak jest w danym momencie.

Ale to jest apropos Basi czy Doris?

Dla mnie tak Basia, gdzie mama ma złamaną rękę i święta są inne niż wszystkie jest ekstra. Przekaz jest taki, że najważniejsza jest rodzina, a nie oprawa!
Ciekawe jak to różnie można interpretować książki...

pełna zgoda, strasznie się zraziłam do autorki już po "Sonia śpi gdzie indziej" - dla mnie jest psychodeliczna, sama jej się niemalże bałan i po przeczytaniu tej książki do nikogo nocować bym nie szła. Dziewczynka usypiająca babcię koleżanki? Eee? O co w ogóle chodzi?
szczerze mówiąc Nusie mnie też nie zachwyciły ale dziecko lubi, szczególnie Nusię i wilki.

Basia za to jest dla mnie super, taka prawdziwa. Choć matka Basi mnie odrzuca totalnie, no nie mój typ kobiecości chyba. Do tego strasznie nierozgarnięta. Nie widzę nic złego w podanych przez spadłamznieba przykładach: takie życie, czasem Wigilia jest jak normalny dzień.

Tak, Sonia psychodeliczna na maksa. Rozumiem, że chodziło o pokazanie lęków, ale po tej książce to można się ich dorobić co najwyżej
Mi akurat podoba się Nusia i Wilki, bo właśnie pokazuje oswajanie lęków i stawanie się odważną. I jest pointa sensowna. Reszty Nuś nie pamiętam tak dobrze.

Basia i Boże Narodzenie (aż poszłam sprawdzić) kończy się: "... wszystkie te puytania wydawały się Basi mało ważne [o św. Mikołaja i prezenty]. Była po prostu całkowicie szczęśliwa".

No i nie zgodzę się, że dzień jak co dzień, bo ostatecznie się udaje: jest stół wigilijny, opłatek, jasełka, choinka, prezenty i kolędy! Tylko, ze inaczej jak zawsze, bez pompy i nadęcia.