Trzymajcie mnie, bo.... !@#$%^&*!!!

[Pomarańcza]

Mnie argument o tym że pampy są wygodne nie przekonuje - mi też nikt nie zakazuje podpasek nosić non stop a jednak jak się da to ich unikam jak ogania

No ale jak się leje, to jednak wolisz z podpaską niż bez niej, prawda? A jemu się leje... Poza tym ma je na pupie "od zawsze", to dla niego stan naturalny, nienaturalne jest zakładanie majtek, bo to coś nowego i innego.

Ale może ze smoczkiem też nie był gotowy?

Pewnie nie był - a kiedy byłby? Przecież tak fajnie się memla... Czy byłby gotowy, jak inne dzieci zaczęłyby się śmiać, że ma już np 5 lat i biega ze smoczkiem? Czy wtedy, gdy ortodonta kazałby mu nosić aparat?

Może nie powinnam tego pisać, ale wydaje mi się, że sporo wymagasz od swojego starszaka. Jednak 2,5 latek to jeszcze małe dziecko, nawet jeśli jest starszym bratem. Taki maluch nie musi jeszcze załatwiać się na nocnik czy sprzątać po sobie.

Spoko, nie obrażam się. Staram się to widzieć, naprawdę. Ale czy zbieranie zabawek po zabawie razem ze mną to naprawdę zbyt duże wymagania ? W wątku o sprzątaniu nie chodziło mi o to przecież, że ma umyć po sobie talerz, czy łazienkę

Nie myślałam o tym jak o filozofii życiowej, ale też mam takie podejście. I nie rozumiem, po co sobie utrudniać życie i na siłę odzwyczajać dziecko od czegoś, na co ono jeszcze nie jest gotowe, skoro można poczekać i przejść jakiśtam etap bezstresowo (fakt, że to pewnie wynika też z lenistwa ).

Chodzi o przedszkole. Coś mi się wydaje, że mniej stresowo będzie odpieluchować się w domu, niż pod dużą presją w przedszkolu.

Aha... U nas Antek nie wołał, że mu się chce. To ja propnowałam nocnik co chwilę. Siedziałam obok i zabawiałam, a jak się udało, była owacja na stojąco, telefon do babci itp.

Tak tak, po tej udanej kupce były ochy, achy, chwalenie przed tatą i inne rzeczy - żeby do wzmocnić tak pozytywnie. Żadnych rezultatów.

może po prostu nie czas jeszcze? czemu masz aż takie ciśnienie? są dzieci które odpieluchowują się po trzecim roku życia - na przykład moja córka tak miała.
Po co stresować siebie i dziecko, może on naprawdę jeszcze nie kuma o co Ci chodzi?
poczekaj aż będzie trochę cieplej, puścisz go wtedy bez pieluchy i poobserwujesz.
Przecież jak nie chodził to też nie próbowałaś uczyć go chodzić wtedy gdy uznałaś że "już czas" tylko czekałaś aż sam zaskoczy, prawda?

Nie uczyłam chodzić, bo to ma zapisane w genach. A pieluchy to coś, do czego w sumie ja sama go przyzwyczaiłam, zakładając je na pupę zaraz po urodzeniu. Rzecz nabyta. A lekkie ciśnienie mam ze względu na przedszkole własnie.


No nic, dzisiejszy eksperyment pokazał, że daleka droga przed nami. Faktycznie za wszą radą poczekam na naprawdę ciepłe dni i puszczę go w samych majtkach (albo i bez) do ogródka. Tylko co do tego czasu? Próbuję wysadzać go na nocnik - przeważnie odmawia. Jak ma dobry humor i siądzie, to sobie chwilę posiedzi i wstaje, siku jest sporadycznie. W żłobku siada na nocnik, jak wszystkie inne dzieci siadają - siku czasem jest, czasem nie, kupka sporadycznie.

Musze to sobie jakoś poukładać w głowie. Wydaje mi się, że zawaliłam, nie wysadzając go regularnie, jak by młodszy - tylko w kółko te pieluchy. No i dlaczego on miałby chcieć to zmieniać? Skoro ta pielucha jest z nim od zawsze, jest tak "normalna", a do tego widzi, że młodszemu braty też pieluchę zakładam - znaczy się, jest ok.
Dlaczego miałby chcieć to zmieniać tak sam z siebie?