nowe fotki post #64 - plecak prosty z niemowlakiem

[Anna Nogajska]

Na wierzgające dzieci mam takie patenty:
- po zarzuceniu na plecy staję tyłem do ściany i przyklejam do niej moją pupę i lekko pupę dziecka. To daje dodatkową asekurację
- i sposób Izy BK: po zarzuceniu na plecy dociągam najpierw jedną całą połę, skręcam do środka,druga połę umieszczam między kolanami, skręconą i dociągniętą prowadzę do tyłu, pod pupą i blokuję między kolanami. Zajmuję się drugą połą. To powoduje, że dziecko jest zabezpieczone jedną połą i ma ograniczone możliwości prostowanie nóżek.
- po opuszczeniu dziecka na żądaną wysokość poprawiam tobołek, ew, podkładam chustę pod pupę, daję wyżej kolanka.
- Kluczowe jest trzymanie chusty podczas opuszczania między nóżkami dziecka, jak na filmiku.

Po zakończeniu wiązania panel chusty, w którym siedzi dziecko wprowadzamy pod skręcone poły w okolicy ud. To powoduje, że pogłębiamy zgięcie w stawie biodrowym, podwijamy miednicę. A do tego dziecko nie jest niesione na skręconych połach, tak jak widać to na zdjęciu w pierwszym poście. Pokazane jest to chyba w podlinkowanej przez Izę instrukcji.

[zewelinal]

świetny patent z tym stawaniem przy ścianie w celu asekuracji, dzięki
przepraszam za wtrącenie się

[aravls]

To ja będę jutro próbować metodą przy ścianie i z dociąganiem i prowadzeniem jednej poły całkowicie, a potem zajmowaniem się następną, bo to moje niemowlę zupełnie nie współpracuje.

Dla niego jakiekolwiek leżenie na brzuchu, choćby częściowe, jest sygnałem do wystawienia główki zwiadowczo i wygięcia pleców, bo aktualnie jest na etapie ćwiczenia podporu na prostych rękach i pływakowania.

Zdjęć chyba nie będę wrzucać, bo to, co udaje mi się z nim zawiązać, to wciąż woła o pomstę do nieba.

W każdym razie - dzięki za ten wątek, kształcący bardzo!

Ja bym w sumie mogła spróbować przetłumaczyć tę Niemkę, pewnie dosłownie by nie było (bo nie będzie mi się chciało szperać po słownikach), ale może dałoby się z tego zrozumiałe opisy detali w napisach zawrzeć?...

[Anna Nogajska]

Miałam kontakt na PW z aravis.

Napiszę dla innych w skrócie, bo myślę, że to dosyć ważne. Jeżeli bardzo małe dziecko w kontakcie jego brzuszka z naszymi plecami robi przeprosty, pływakuje, przy kontakcie brzuszka z podłożem odgina głowę i pływakuje to może to być sygnał podwyższonego napięcia mięśniowego na obwodzie i ew. na grzbiecie. Powoduje to blokowanie prawidłowych wzorców ruchowych, gdyż mało ruchome są np. barki.

Ja przegapiłam to pływakowanie u mojej córci. W efekcie bardzo szybko się spionizowała, ale długo nie siedziała. W wieku dwóch lat zaczęła chodzić na palcach. Teraz ma prawie 5, opanowaliśmy sytuację, ale nadal takie tendencje są. To oczywiście wpływa na ustawienie miednicy, lordozę i obciążenie stawów. Te dzieci mają mocno osłabione mm brzucha. Potem zaciskają rękę na ołówkach, kredkach itd.

Także jeżeli coś takiego obserwujecie u swoich maleństw, to warto skonsultować się z fizjoterapeutą NDT Bobath. I oby diagnoza była, że wszystko jest w porządku

[malgos]

Aniu, to zaskakujące dla mnie, co piszesz, bo Zawitkowski pisał w swojej książce o pielęgnacji dzieci pisał, że pływakowanie jest jakimś tam etapem przejściowym w rozwoju ok. chyba 4/5 miesiąca? Sprawdzić muszę, ale na 100% tak pisał.

O, znalazłam, w ksiązce "Co nieco o rozwoju dziecka", w rozdziale "Co nieco o rozwoju - 5 miesiąc".
cytuję:

"Kiedy dziecko leży na brzuchu, to silnie prostuje i odrywa od podłoża rączki i nóżki, pręży tułów do tyłu, a potem przez pewien czas utrzymuje tę pozycję, kołysząc się do przodu, do tyłu i na boki. Tę umiejętność - "pływakowanie" pokazuje właśnie w pełni w piątym miesiącu"

[mi.]

Ania na pewno napisze rzetelnie, ale wedle mojej wiedzy (niewątpliwie uboższej niż Ani) pływakowanie jest etapem rozwoju, ale też bywa sygnałem do konsultacji z fizjoterapeutą. Coś co na pewnym etapie i w określonej wersji jest normą, na innym i w innej świadczy o "patologii".

[aravls]

Właśnie miałam pisać o tym pływakowaniu, tylko komórka odmówiła współpracy z forum i dopiero teraz siadłam do komputera.

Powótrzę, co na ten temat powiedziała nam fizjoterapeutka NDT-Bobath: samo w sobie pływakowanie jest normalnym etapem rozwojowym, powinno jednak w odpowiednich proporcjach współistnieć z prawidłowym podporem na rączkach. U nas było nieco więcej znaków zapytania odnośnie jego motoryki, które ostatecznie skłoniły nas do spotkania z terapeutą, ale to nie na ten wątek.

Ale nam się off topic zrobił

[Anna Nogajska]

Aniu, to zaskakujące dla mnie, co piszesz, bo Zawitkowski pisał w swojej książce o pielęgnacji dzieci pisał, że pływakowanie jest jakimś tam etapem przejściowym w rozwoju ok. chyba 4/5 miesiąca? Sprawdzić muszę, ale na 100% tak pisał.

O, znalazłam, w ksiązce "Co nieco o rozwoju dziecka", w rozdziale "Co nieco o rozwoju - 5 miesiąc".
cytuję:

"Kiedy dziecko leży na brzuchu, to silnie prostuje i odrywa od podłoża rączki i nóżki, pręży tułów do tyłu, a potem przez pewien czas utrzymuje tę pozycję, kołysząc się do przodu, do tyłu i na boki. Tę umiejętność - "pływakowanie" pokazuje właśnie w pełni w piątym miesiącu"

Moja córka pływakowała kraulem Czyli nie szła po tym wyproście do prawidłowego podporu.
Fizjologiczne pływakowanie jest ważnym elementem rozwoju ruchowego, wzmacniania mięśni grzbietu, stabilizacji tułowia itd.

[gienia]

Mam pytanie z innej bajki. Jak wiążę plecak, to poły idące od ramion ZAWSZE trafiają w kolanka dziecka i je uciskają. Po odwiązaniu na skórze są wyraźne ślady i zaczerwienienie, a noszę max 15 min, bo dopiero się uczę tego wiązania. Nie udaje mi się tak wymanewrować, żeby szły po udach. Zazwyczaj muszę pacyfikować brykacza i myślałam, że to wynika też z jej fikania. Dziś córka mi w chuście zaczęła zasypiać, była mega spokojna, więc mogłam sobie kombinować do woli, ale i tak nie udało mi się lepiej ich ułożyć. Jest na to jakiś patent?