Wersja do druku
Ja coraz częściej spotykam się z uśmiechem na widok mojego chuściaka. Taka jakaś aprobata mnie spotyka. :) Najzabawniej jest w środkach komunikacji miejskiej. Moja mała jest tak zainteresowana wszystkim i wszystkimi, że najczęściej ją zaczepiają pytając m.in. jak jej w tej chuście... Tak jakby odpowiedzieć mogła..:lool:
dobre :)Cytat:
Zamieszczone przez monia52
troche w temacie pokrewnym, ale napiszę: dziadkowi podoba sie jak mała grzecznie sobie siedzi/spi w chuście. Ale mysli chyba ze to jakis kawałek z ciuchlandu i ostatnio jak byl zeby pomóc w remoncie, to juz juz chcial podlozyc chuste pod siedzenie zeby krzesła nie ubrudzic swoimi remontowymi spodniami ;) Mąż w porę zareagował ;) Ufff, moja zara...
a ja dziś bylam na komunii i czulam się dziwnie. patrzyli na mnie jak na jakaś marsjankę. niektórzy nawet wytykali palcami. nikt nie podszedł zagadać, bo stalimy przed kosciołem i udawali, że są na mszy. dodam, że nie mieszkam na żadnej wsi, tylko w dużym mieście. nie jestem jakoś bardzo wstydliwa, ale wolałabym, żeby tak na mnie nie patrzyli. czy wy też macie czasem ochotę zdjąć chustę albo jej po prostu nie zakładać w dużym skupisku ludzi?
Ja też dziś byłam na komuni. Młody usnął w chuście. Motanie przyciągało wzrok i komentarze rodziny...potem wszyscy patrzyli, obchodzili dookoła, zastanawiali się jak to zawiązane...ale w sumie bardzo dużo pozytywnej energii płynęło, uśmiechy, jedna mama zagadała że maluch słodko śpi....byliśmy sensacją, ale było miło :)
nie. mam w d..., że się patrzą :DCytat:
Zamieszczone przez szokam
nie przeszkadzają mi spojrzenia :)
mam to samo co silver - olewam. jeszcze niedawno owszem, trochę się stresowałam, teraz idę jak czołg, moje dziecko, moja chusta, moja sprawa.Cytat:
Zamieszczone przez szokam
za to zauważyłam inną dziwną przypadłość u siebie. jak publicznie pokazuję się z wózkiem, jestem zażenowana i jest mi nawet trochę wstyd :)
pod każdym słowem się podpiszę. a zwłaszcza z tym wózkiem:lol::bduh:Cytat:
Zamieszczone przez Gloting
szokam, naucz się nie zwracać uwagi ;)
ja zawsze staałam się być niezauważaną, czarne ciuchy, stałam z tyłu, dopiero Ala zmieniła mnie, tzn Ala w chuście, niosę ją z dumą i uśmiechem na twarzy, chusta mnie zmieniła, jeszcze mało koloru w strojach, ale ...., i jak dziewczyny wyżej, z wózkiem czuję się jakbym się troszkę wstydziła małej i ją chowała przed światem
mnie też zaczepiają najczęściej pytają czy mi wygodnie czy sie nie udusi no i w ogóle czy to trudne reakcje ogólnie miłe choć czasem denerwuje mnie jak z daleka się przyglądają pokazuja cos sobie ale podejsc nie podejdą
mnie bawią spojrzenia bez aprobaty a jak ktoś mnie wytyka palcami to się cieszę, im więcej osób z klapkami na oczach mnie zobaczy tym więcej tych klapek będzie miało szansę spaść:)
używamy czasem wózka, a raczej próbowaliśmy używać, bo synuś wytrzymuje w nim jakieś pięć minut, znacznie lepiej sprawdza się rower, z odpowiednim fotelikiem off course, ale i tak najwięcej czasu spędza w chuście lub na swoich nóżkach, dziecko wie co jest dla niego najlepsze.
Szokam, nie zwracaj uwagi na gapiów, powinnaś być dumna, bo Twój maluszek ma szczęście być zawsze blisko mamy.
myśle, że jakbym miała synka w wisiadle to by to nikogo aż tak nie dziwiło. straszne
Mnie zszokowała wczoraj mama z dzieckiem w wisiadle, te nóżki tak dynadały sobie luzem obijały się o siebie :/ aż miałam ochotę pójść i ją uświadomić.
Dopiero zaczynam przygodę z chustowaniem. Na razie spotykam się z miłymi komentarzami. Musiałam np. pokazać pani w przedszkolu jak się wiąże - bo by chciała wnuczkę tak nosić :) Na placu zabaw zaczepiła mnie dziewczyna, że miło widzieć dzidzię w chuście, bo u nas rzadko się spotyka, a ona swoją wychowała praktycznie bez wózka.
Wczoraj byliśmy w Rogowie. Ludzi sporo i co chwila życzliwe spojrzenia i komentarze jak maleństwu dobrze, bo sobie śpi. I mogłam sobie pochodzić po skalnych ścieżkach arboretum :)
Tylko mój mąż jakiś nie do końca przekonany :/ Fakt, że Ewa preferuje kieszonkę i w kangurku jakoś szybko robi jej się niewygodnie, a poza tym upał był wczoraj straszny, więc mocno się pociła - a tego wyjątkowo nie lubi.
u nas same pozytywne reakcje!dostajemy mnostwo usmiechow za kazdym razem kiedy idziemy na spacerek.najwieksza furore robi jednak moj maz.widac facet z dzieckiem zawsze bardziej ludzi rozczula!
Hejka, ale się we mnie zagotowało. Dobrze, że kawy nie piłem wcześniej. Wracam przed chwilą z dziewczynami ze spaceru. Jasminka siedzi w chuście, Marysia w wózku. Jakaś baba (ok. 50-60) na pasach patrzy się cmoka, "humka" sobie i nagle mówi do Jasminy: "Ale cię meczą, znęcają się nad tobą". No myślałem, że się przesłyszałem. Ale jak dalsze zdania powiedziała to jakby mnie ktoś młotkiem w łeb walnął. Skończyło się tak, że babie nagadałem, a na końcu powiedziałem, że źle ją wychowali a na poprawę to już za późno. Szczena trochę jej opadła i się w rozeszliśmy się o dziwo bez rozlewu krwi. Czasami to ręce człowiekowi opadają.
Czarodz skoro Jasminka babę zignorowała - to Ty zrób to samo :D
ja na takie komentarze reaguję szczerym uśmiechem pt. "jak nam dobrze i wygodnie" ewentualnie pytaniem "a czy wygląda jakby mu było niewygodnie/był umęczony?"
Pytanie jest retoryczne, bo widać ze dziecko jest dokładnie tam gdzie chce być... :D
ja z wozkiem to bym sie czula jak bez reki :):) mnie nie przeszkadza jak sie przygladaja, nie lubie natomiast jak patrza jak motam, wole miec zamotane wczesniej, ale nei zawsze sie tak da.Cytat:
Zamieszczone przez Gloting
po prostu nie lubie jak ktos patrzy na kazdy moj ruch, czuje sie jak sledzona
pS ja w chuscie bylam na chrzcie wlasnego dziecka, nei wiem czy patrzyli bo siedzialam z porzodu. tylko ks sie zatroskal przed msza jakon to dziecko ochrzci w tej chuscie (chyba mysla, ze nie da sie w sekunde wyciagnac dziecia :):):)
A dziś gość, co pomidory i banany na straganie sprzedawał mówi do mojego męża: "Szefie, jak żeś ty to se zawiązał?" :hmm:
Na takie pytania to ja zawsze odpowiadam - "umiejętnie" :mrgreen:Cytat:
Zamieszczone przez xbetkax
No widzisz... a mój mąż powiedział "To żona" :mrgreen: