Wersja do druku
ja raz sie przewrocilam tzn tak przykleknelam na kolana jak mnie pies pociagnal nagle a niespodziewanie bo kwiatki kupowalam od babciulki majka na plecach byla i nawet zabardzo sie nie zorientowala ze cos sie stalo
ale gdzies chyba na forum byl watek o mamie ktora sie przewrocila na brzuch z dzieciem w kieszonce i dziecko mialo jakis uraz czaszki niestety
ale w wozkach i na rekach tez sie wypadki zdarzaja
tak czy siak trzeba bardzo uwazac
Ja upadłam na schodach, młody zamotany z przodu. Upadek zamortyzowałam obiema rękami, Wicia sie nawet nie obudzil, choć głowę miał kilka cm od stopnia;/ Przy wnoszeniu na rekach - bez szans.
2 razy upadlam na pupę - tez bez reakcji ze strony dziecia.
ja też upadałam, szłam na zaliczenie z Kostką z przodu w białych lnianych spodniach. Potknęłam sie o wystający krawężnik, bo się z miarę śpieszyłam ... :( na szczęście tylko "uklękłam" i oparłam się rękami o ziemię. Zdarte kolano i troche ręce, dziecko się nie zorientowało o co chodzi, bo była mocno w 2X bodajże do mnie przytulona....i nie dotnkęła oczywiscie ziemi, więc spoko. ja się podniosłam i z bólem poszłam dalej na tramwaj. takie życie.
wypadki zdarzają się, nie tylko w chuście, dzieć może spaść z wózka, ze schodów, generalnie wliczone jest ryzyko także w noszenie... trzeba byc ostrożnym i tyle :)
No ja też uważam, że trzeba być po prostu ostrożnym i tyle, ale ja jestem do noszenia wewnętrznie przekonana, koleżanka nie, więc taki argument na pewno do niej nie przemówi. Ale wnoszenie dziecka, wózka i zakupów na czwarte piętro moze ją przekona...
Ja się przewróciłam, chyba nawet nie raz, ale zawsze tak upadałam, że dziecko trzymałam. Nie pamiętam dokładnie jak to było, ale pamiętam, że leżałam.
A Ignaś wypadł mi z wózka. Miał wtedy dwa miesiące mniej więcej, ja się potknęłam, wózek się przewrócił, a dziecko wysunęło. Też go łapałam wtedy odruchowo i nic mu się nie stało.
Zawsze trzeba uważać.
ja mam wrażenie, że się jakiś "chustozmysł" włącza, bo mi akurat parę razy udało się złapać równowagę w sytuacji, w której bez chusty i Melona w niej ległabym niechybnie ;-)
porządne buty na sezon to podstawa! no i nie łazimy po lodowisku w miarę możliwosci... ja zimą w miejscach niebezpieczniejszych starałam się trzymać w miarę blisko płotów etc żeby się czegoś złapać jakby co, także nie trzymać rąk w kieszeniach tylko rękawiczki na zimę sobie sprawić :)
poza tym - przecież nie lecisz na klatę tylko się odruchowo podpierasz rękami - ani na plecy, tylko raczej na tyłek...
z drugiej strony jak się pośliźniesz i odruchowo będziesz chciała podeprzeć wózkiem to możesz wywalić cały wózek i jak dziecko nie będzie przypięte to wyleci jak z katapulty...
zdrowy rozsądek przede wszystkim, mając dziecko na rękach możesz się potknąć na własnej domowej podłodze...
Upadłam z młodą tylko raz.
Zima, ciemno, dookoła śnieg. Chodniki były posypane piaskiem,ale na ulicy pod śniegiem była szklanka..tego się nie spodziewałam:(
Miałam malutką z przodu, ale upadając pierwsza myśl to chronić główkę młodej i jakoś rękami ją osłonić..na szczęście udało mi się upaść bardziej na bok.
Myślę, że nie powiem nic bardziej odkrywczego niż moje poprzedniczki. Upadki mogą zdarzyć się czy masz dziecię w chuście, czy na rękach czy w wózku. Po prostu trzeba uważać. Kiedyś czytałam tu już wątek w którymś ktoś o zdarzeniu, że dziewczyna poślizgnęła się, odruchowo chwyciła wózek i dziecko z niego wypadło:frown. Chyba to w zeszłym roku było. Dobre zimowe buty bez śliskiej podeszwy (o tym w zeszłym roku też było), zdrowy rozsądek (nie chodzenie po lodzie) i ostrożność to podstawa. Przewagą jest to, że jeśli masz dziecko mocno przywiązane do siebie, masz wolne ręce i możesz się nimi asekurować. I co mnie się wydaje ważne, na zimę dla małych dzieci są lepsze wiązania, gdzie naciągasz chustę pod sam karczek (np. kieszonka), aby w razie upadku z dzieckiem zamortyzować jego główkę, żeby nie latała. Specjalistą nie jestem, ale tak sobie myślę, że wtedy dziecko będzie jeszcze bardziej bezpieczne.
No niestety, przy wrzucaniu na plecy Antek mi fiknął i rozciął głowę o kamień. Krew się lała straszliwie i strachu mi narobił. Nie wiem właściwie jak się to stało, bo ja zawsze kucam, a on włazi sam. Może za szybko wstałam? Nie wiem do dziś, ale wyglądało groźnie, normalnie jakby kulka w głowie (ma jasne włoski) :(
kiedyś jak biegałam po mieście z domi i załatwiałam jakieś sprawy urzędowe i biegałam po pewnych schodach kamiennych kilka razy
to za ostatnim razem po postu wysiagły mi nogi , nie wiem z kąd nadludzką siłą wydźwignęłam domi, a była w kieszonce na jednej nodze.
serce mi chyba stanęło w miejscu, później zaczęło bić bardzo szybko i zrobiło mi się słabo, zdałam sobie sprawę, że tochę przeginam.
od tamtego czasu staram się jednak nosić tylko jak jestem wypoczęta i jeśli muszę nosić dłużej, albo biegać gdzieś to robię sobie przewy na regenerację sił.
takie dokładnie miałam odruchy :) zupełnie naruralnieCytat:
Zamieszczone przez marza
właściwie robiłam wszystko, żeby zwolnić upadek i upaść na bok, no ale jakimś cudem nas spowrotem spionizowałam.
ja też się przewróciłam o rozwalony chodnik,Staś sie nawet nie obudził, zbiłam kolano (a ciężar mój+jego naprawdę solidny),wstać nie mogłam i to bylo najgorsze
a na zimę porządne w porządne buty trzeba zainwestować,ja mam icebugi
a ja myślę, że w chuście jest mniejsza szansa na upadek niż bez - odruchowo chodzimy ostrożniej a przez to mniej upadamy :D
Pies mnie podciął (mój własny) kiedy zimą wracałam ze sklepu z około córką w 2X (miałam 10 może 1 miesięcy). Przewróciłam się do przodu, upadłam na kolana i podparłam się rękoma. Dziecko nawet nie zakumało, że coś się wydarzyło. Przytomnie nie szłam z rękoma w kieszeniach. Wyrobiłam sobie parę nawyków na okoliczność chodzenia z dzieckiem zachustowanym. Między innymi właśnie oduczyłam się chodzenia z rękoma w kieszeniach i dbałam o to by mieć odpowiednie do takich spacerów buty. No i na bierząco analizowałam sytuację i myślałam o tym co robię, gdzie swchodzę, czego się mogę w razie co złapać itp. Taki trochę surwiwal.Cytat:
Zamieszczone przez topsia
A mnie się dwa razy zdarzyło upaść. Za pierwszym razem to był środek lata, wracaliśmy z plaży, w chodniku była wyrwa, ja obejrzałam się do tyłu i łup. Mała, niestety, uderzyła główką o chodnik, byłam przerażona. Trochę płakała, ale chyba bardziej ze strachu. A ja dopiero po dłuższym czasie zauważyłam że krew mi się leje z kolan, całe zdrapane były. A drugi raz starszak niespodziewanie wjechał mi prosto pod nogi na rowerku. Ale to było jesienią, więc Mała była w czapce i jeszcze kaptur miała założony. Chyba nie uderzyła zbyt mocno, bo płakała wyraźnie ze strachu. W obu przypadkach siedziała w 2x, ale nie wykluczam, że coś niedociągnięte było, zwłaszcza tam na plaży, bo to początki chustowania były.
Uważać trzeba i już. Znając moją skłonność do upadków schodzę po schodach baaaardzo ostrożnie, pełne skupienie po prostu :nono:. I w chuście na obcasach nie chodzę.
Ja temat był, przepraszam. Szukałam przed napisaniem.
Otóż mam bardzo rozbudowaną wyobraźnię jeżeli chodzi o bezpieczeństwo moich dzieci, starszego np. ciągle hamuję w wybrykach (nie skacz, nie biegaj itp), bo się o niego boję, a jest mega ruchliwy i nie uważa.
Teraz jak noszę Zosię w chuście bardzo uważam na schodach, krawężnikach, bo czasami jestem niezdara. Ale gdzieś ten lęk jest, że krzywo stanę itp. Wiem, może głupota, ale tak mam.
Czy którejś z Was zdarzyła się jakaś nieprzyjemna sytuacja w chuście?
http://chusty.info/forum/showthread....ghlight=upadek
to jeden z ostatnich watków. było takich więcej.
niestety upadki sie zdarzają. najczęściej zimą, ale nie tylko.
edit
http://chusty.info/forum/showthread....ghlight=upadek
nie, w chuście nie, natomiast niosąc małego na rękach poślizgnęłam się na schodach :( wyobijaliśmy się nieźle :( Kuba miał rok, trafiliśmy do szpitala na tydzień, na szczęście skończyło się na siniakach
Na szczęście nie przewróciłam się, a w zimie po lodzie latałam. Chyba mam często więcej szczęścia niż rozumu...