O bliskości, tuleniu, kochaniu, noszeniu :-)

Budziku, czytałam wszystkie posty na naszym forum i szczerze podziwiam, że Ci się chciało "gadać", bo Twoje słowa trafiały jak grochem o ścianę ;) kiedy mój średniak był niemowlakiem, też często się budził w nocy i ciągle cyc i wcinał. trwało długo, ale wyrósł z tego. moja koleżanka ćwiczyła z mężem rówieśniczkę średniaka, zeby oduczyć tylu nocnych karmień. żaliła mi się, że serce jej się kroiło - nie wiem po co to??? a może chcesz, żebym się odezwała w Twojej obronie, chociaż Ty jesteś twarda babka i znasz swoją wartość :thumbs up:

pozdrawiam (kasia_ol)

Prawdziwa cnota krytyk sie nie boi :lol: :lol: :lol:
Jak Ci się chce, to napisz coś, chociaż ja już sobie dałam spokój, nieprzekonanych nie przekonam, szkoda słów.

[quote="Budzik":3iyci85t]Prawdziwa cnota krytyk sie nie boi :lol: :lol: :lol:
Jak Ci się chce, to napisz coś, chociaż ja już sobie dałam spokój, nieprzekonanych nie przekonam, szkoda słów.

U nas miało byc inaczej a stało sie inaczej. Na początku, jeszcze przed porodem i krótko po chciałam wychować malucha tak żeby od początku byl samodzielny. Wtedy myslałam, że samodzielnośc dla dziecka to wychowywanie bez bujania, noszenia i "lulania". No i tak tez robilam na początku. Teraz żałuję :( Nasz synek zasypiał i spal sam od pierwszej nocy w domu. Tak jest do teraz z zasypianiem. Nad ranem jak juz sen jest nie taki mocny to Iwo ląduje w naszym łóżku. Karmie do teraz tylko piersia i na żądanie. Np. dziś w nocy tylko dwa razy a wczoraj aż pięć :shock: Niewyspana jestem notorycznie, ale jakos nie potrafie sie złościc na swojego szkrabika :D

Jak urodzilam Maciusia, to on na poczatku wcale nie potrzebowal mojej bliskosci, przez co mialam dola. Na sali bylo nas 5 i inne dzieci, jak ich mamy wychodzily do wc/kapac sie, beczaly az one wrocily, a moj Macius mial to w dalekim powazaniu, nawet jak nie spal a ja szlam sie kapac, to nawet nie zakwilil.

Cytat:

---

Zamieszczone przez polah

Gdy urodziłam Wojtusia połozna na pytanie jednej z dziewczyn jak ma się opiekować noworodkiem, odpowiedziała przytulać, karmić, przytulać, karmić, przytulać i czasem przewinąć :)

---

Prawda, że to jest bardzo proste?? :lol:

Miałam na studiach "Teorię wychowania", wykłady prowadził cudowny prof. Ruciński, kochany staruszek, każdy chciałby mieć takiego dziadka. Miał liczną rodzinę, często na jej przykładzie opisywał różne zagadnienia.

[quote="filandre":2h2rl69f][quote="Budzik":2h2rl69f]Prawdziwa cnota krytyk sie nie boi :lol: :lol: :lol:
Jak Ci się chce, to napisz coś, chociaż ja już sobie dałam spokój, nieprzekonanych nie przekonam, szkoda słów.

Cytat:

---

Zamieszczone przez aggie

ominela mnie taka awanturka?! ;-)

---

bo sie gdzies szlajasz ;)

jakis czas temu byla, odkopalam ja wczoraj hihi i dalej sie kreci...

Cytat:

---

Zamieszczone przez Budzik

Dziecko trzeba wychowywać miłością, w miłości i przez miłość.

---

Mam nadzieję, że nie będziesz miała nic przeciw jesli ustawie sobie to zdanie w sygnaturce?

Cytat:

---

Zamieszczone przez DonKaczka

Cytat:

---

Zamieszczone przez aggie

ominela mnie taka awanturka?! ;-)

---

bo sie gdzies szlajasz ;)

jakis czas temu byla, odkopalam ja wczoraj hihi i dalej sie kreci...

---

No fakt - szlajam sie, ale tez dziecieta nie bardzo zyc daja - Mala zaczela zabkowac, a starsze dokazuja :D

ja tylko jedno chcialam:
jestem calym sercem i rozumem za noszniem, kochaniem i przytulaniem, ale jestem tez calym sercem i rozumem za pozwalaniem dziecku na samodzielnosc - czyli jestem przeciwna wszelkiej nadopiekunczosci wynikajacej tak naprawde ze slabosci rodzicow, a co czesto tlumaczone jest potrzebami dziecka (np. spie z 5 latkiem, bo on tego potrzebuje - a prawda jest taka, ze to mama ma taka potrzebe, a nie dziecko)

kazde dziecko ma czas na proces separacji od matki - ksiazkowo okolo 30 miesiecy. oczywiscie zycie dalekie jest od ksiazek, ale najwazniejsze jest to, zeby we wszystkim zachowac zdrowo rozsadek i umiar - nawet w kochaniu i tuleniu.

A mój 4,5 latek jest straszny dzieciuch i wydaje mi się, że on bardzo potrzebuje bliskosci... Na siłę chcielismy go usamodzielnić wysyłając w wieku 3 lat do przedszkola i szkoda gadac... W każdym razie on jeden był zbyt niedojrzały. A teraz śpi z tatusiem (ja z córeczką) i mąż mówi, że co chwilę go sprawdza czy jest - noga Mateuszka go poszukuje i dopiero jak mu wejdzie pod piżamę, to się uspokaja...
Myślimy za rok ich usamodzielnic - kupimy nowe łóżeczka i niech śpią w dziecinnym :)

akurat jestem totalnie przeciwna posylaniu 3latkow do przedszkola :)

też kiedyś byłam dopóki nie zobaczyłam,że Manuel jest bardzo szcześliwy w żłobku.
Lubi się przytulac, owszem, wieczorem zasypiamy razem ale dzień bez żłobka to dzień stracony! :wink:

Ostatnio pielegniarka powiedziala mi, ze Manuel jest w ruchu non stop. Caly czas bawi sie, szaleje...
Widocznie ten typ tak juz ma :D

Ja tez jestem szczesliwa bo bardzo bolalam nad koniecznoscia wzslania malego do zlobka, a on tak cudnie sie zaaklimatyzowal.

bo rzeczywiscie wszystko zalezy od dziecka :) od jego gotowosci, ale tez i naszej gotowosci :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez andziulindzia

Cytat:

---

Zamieszczone przez Budzik

Dziecko trzeba wychowywać miłością, w miłości i przez miłość.

---

Mam nadzieję, że nie będziesz miała nic przeciw jesli ustawie sobie to zdanie w sygnaturce?

---

Rodzina mojego K. też ciągle powtarzała,że jak będę tyle nosiła, to dzieci przyzwyczaję. Że jak będę z nimi spała to ich nie oduczę itp.itd... A okazało sie, że moje dzieci zasypiały same ,w swoich łóżeczkach, jak skończyły 1,5 roku. Chodzą spać normalni najpóźniej o 20.tej. Nie są wyalienowane czy wstydliwe. Bardzo szybko nawiązują kontakty. Są pewne siebie i swojej wartości. Fakt, że teraz muszę uważać, żeby mi na głowę nie wleźli, hehehe...

pisze poniekad, bo mam do niej spory szacunek.
ale zdanie o usamodzielnianiu noworodka wzbudzilo we mnie sprzeciw. moj noworodek spal ze mna w lozku szpitalnym bo wydawal mi sie potwornie samotny w lozeczku, kolezanki z sali doradzaly smoczek odradzajac trzymanie dziecka blisko siebie

kiedy niedawno przyszlam na porodowke do mojej kuzynki i uslyszalam:
"popatrz jaka sprytna, chce byc tylko na rekach. juz sie przyzwyczaila" to tylko przytaknelam. owszem przyzwyczaila sie przez ciaze do noszenia...

Nosiłam Raffaele w chuscie od zawsze / tzn. od kiedy pojawił się na świecie :D...też straszono mnie, że za dużo przytulany, że sam zasypiać się nie nauczy.ble, ble... a on - sam zdecydował kiedy to już czas na samodzielność i sam pokazywał, kiedy dość przytulania...potrafi się też sam bawić (kilka minut, kwadrans...) sam też zasypia :D Co prawda ma już (dopiero) półtora roku...następne dziecko będe tak samo nosić, przytulać i kłaść ze mną - tak jak to robiłam z Raffaele...