mój chustowy rekord życia,czyli Najbardziej Szalona Przygoda

Chcę Wam opowiedzieć o moim wczorajszym dniu. Czegoś takiego jeszcze nie przeżyłam :omg:

Zaczęło się lajtowo :) : Pojechaliśmy z maluchami do kościoła, rozespaną Ulę (9 mies.) wyjęłam z fotelika i włożyłam do swojego elastika. Wtulała się, wtulała, aż w końcu zasnęła. Przespała tak też 3/4 późniejszej procesji Bożego Ciała. Taka śpiąca i wtulona wyglądała na tyle słodko, że aż wprowadziła lekki zamęt do procesji :lool: Coponiektórzy tak się zagapili, że wpadli do kałuży, a baldachim poszedł sam, zahaczając o drzewa, zanim ksiądz pod niego zdążył :applause: Fakt, byliśmy w innym niż zazwyczaj kościele, gdzie ludzie widać jeszcze nieprzyzwyczajeni do takich widoków...

Było trochę chmur na niebie, ale postanowiliśmy podjechać kawałek dalej na świąteczny spacer. Zostawiliśmy samochód i poszliśmy na wycieczkę w las, w poszukiwaniu morza:
- Ula znów hop do czekoladowego elastika,
- Nela (2,5 roku) w ulubionym sprzęcie Taty, czyli w kółkowej Denim,
- Iza (ponad 4 l.) na nóżkach :)
Po mniej więcej kilometrowym marszu Iza coraz intensywniej zaczęła się dopytywać gdzie to morze i czy daleko jeszczeeee? :lol: Na dodatek komary z okolicznych mokradeł dostały wścieklizny :evil:

W końcu znaleźliśmy to upragnione morze :roll: , cyknęliśmy pamiątkowe foty na plaży i w lasku i postanowiliśmy wracać BARDZO przyspieszonym krokiem, bo wyraźnie zbierało się na deszcz! :shock:
Do auta daleko, trzeba się pospieszyć, więc dobytek i dzieci na siebie i ruszamy! :jump:
Tata: z tyłu plecak ze sprzętem foto, na biodrze w Denimku Nela.
Mama: z przodu w elastycznej Czekoladzie Ula (znów śpiąca), na plecach Iza (w plecaczku prostym z węzłem pod pupą) w 3m kawałku obrębionej flanelki (w przebłysku geniuszu zabranym z domu! :mrgreen: ), a na ramieniu wielka torba z dziecięcymi przydasiami!!!

A za chwilę rozpętało się największe oberwanie chmury jakie w życiu widziałam!!! :omg: :omg: :omg: Woda lała się z nieba strumieniami, momentami padał grad wielkości groszku, wiał wiatr, do tego błyskawice i grzmoty (w tych momentach Najstarsza szczególnie mocno przyklejała mi się do pleców). I w takich warunkach szliśmy całe trzy kilometry... Miałam ozdobny szalik, który przez całą drogę trzymałam wyciągając ręce ponad głowami Uli, Izy i moją - oczywiście lało się przez niego na wylot, ale przynajmniej grad nie walił nas prosto w twarz, no i było trochę cieplej.
Z każdym krokiem ciuchy i chusty nabierały wody... i kilogramów! :omg: Po jakichś 5 minutach już przestałam omijać kałuże - nie było sensu, bo w butach i tak mi chlupotało :P . Moje wyjściowe półbuty, właśnie wciąż się suszą, ciekawa jestem czy przeżyją tą przygodę? :lol:

Daliśmy radę - doszliśmy do samochodu! Nawiasem mówiąc Ula (obudzona gradem w czoło :roll: rety, które niemowlę ma takie przeżycia?!) przez całą drogę miała niesamowitą radochę i przedrzeźniała chichocząc moje posapywanie :applause: :lool:
Mokre mieliśmy wszystko, łącznie z bielizną. Jedyne suche miejsca, to dolne części koszulek (tam, gdzie maluchy były do nas najmocniej przytulone w chustach) i węzły chust pod pupami. Z całej reszty woda ciekła ciurkiem :lol:

Ale wiecie co? Mimo posapywania pycho mi się śmiało przez całe trzy kilometry :lol: :lol: :lol: Czuję, że takie ekstremalne przygody z zaskoku na bezdrożach mają w sobie więcej uroku, życia i radości niż stateczne spacery noga za nogą z wózkiem po gładkim asfalcie w parku... :mrgreen:

Myślałam, że dzisiaj będę umierać z bólu mięśni - okazuje się jednak, że chustując jakoś tak mimochodem nabrałam kondycji maratończyka, dokuczają mi tylko trochę mięśnie odpowiedzialne za trzymanie szalika nad głowami :lol: no i ze dwa odciski na stopach :roll:

Skoro dałam sobie radę w taką nawałnicę, to dam sobie radę już w każdych warunkach! Gdzie diabeł nie może tam babę z chustami pośle! Ha! :thumbs up:

A tak wyglądałyśmy na 20 i na 10 minut przed totalnym zmoknięciem (fotek zmokłych nie mamy, niestety, aparat by tego nie przeżył):

http://images41.fotosik.pl/138/975214f87f06388e.jpg http://images40.fotosik.pl/138/42d68e32c20c4ac5.jpg

Wspaniała historia! Powinnaś książki pisać. No i wspaniała przygoda mimo wszystko.
My wczoraj poszliśmy na dłuuugi spacer do lasu, ale nic tak fascynującego nas nie spotkało :D

:lol: książki pisuję, czasami :lol: poradnikowe... ale może przygodowe też będę miała okazję zacząć :lol:

Opis niesamowity ale tych przeżyć to ja bym chyba nie chciała przechodzić osobiście. :)

niezła przygoda, a z Was fantastyczne dziewczyny!!!

piękne zdjęcia! takie do katalogu.

Ale jazda :lol: :lol: :lol: Niezłą masz kondycję, że dałaś radę :)
Fotki śliczne :)

Super opowieść i niezapomniana wyprawa!
Najważniejsze że humor Was nie opuścił mimo trudnych warunków :lol:
Teraz już chyba żadna aura wam nie straszna!

Cytat:

---

Zamieszczone przez visenna2

Ale jazda :lol: :lol: :lol: Niezłą masz kondycję, że dałaś radę :)
Fotki śliczne :)

---

Sama nie wiem skąd ta kondycja??? Zdecydowanie nie jestem typem sportowca, o nie :oops: fitnessy, rowery, bieganie o poranku i tym podobne zajęcia dla zdrowia nigdy mnie nie interesowały :hide:
Wychodzi na to, że to przez chustonoszenie - najpierw noworodek 3 kg, potem co tydzień więcej (no bo dzieci rosną), po troszeczku rosłam w siłę, no i teraz przy trzecim dziecku na dobrą sprawę mogłabym nosić trzy jednocześnie... tylko jak je jednocześnie przywiązać???? :lol: :lol: :lol:

haha super:D a jakie piekne usmiechniete foty:D

Ależ przygoda :!: :!: :!:
My też lubimy takie, szczególnie potem o nich opowiadać i je wspominać :lol: :lol: :lol:
I zdjęcia jakie śliczne :!: :!: :!: :!: Jaki macie aparat :?: :?:

Super przygody. Tona wody i uśmiechnięte pycha, chciałabym to zobaczyć.
Kinga, gdzie i kiedy dorobiłaś się trzeciej córci? Przegapiłam :lool:

Cytat:

---

Zamieszczone przez magi104

I zdjęcia jakie śliczne :!: :!: :!: :!: Jaki macie aparat :?: :?:

---

Hm, z mojego kobiecego punktu widzenia, aparat mamy jakiś taki czarny, duży i okropnie ciężki (z obleśnie żółtym żarówiastym napisem Nikon na pasku) :lol:
Ważniejsze od aparatu jest to KTO go trzyma (bo jak ja go trzymam, to po pierwsze nie sięgam palcami do tych wszystkich magicznych pokręteł i guziczków, a po drugie efekty mocno odbiegają od zamierzonych... :lol:

Cytat:

---

Zamieszczone przez kajkasz1

Super przygody. Tona wody i uśmiechnięte pycha, chciałabym to zobaczyć.
Kinga, gdzie i kiedy dorobiłaś się trzeciej córci? Przegapiłam :lool:

---

Ano dorobiłam się :D W tak zwanym międzyczasie :mrgreen: O rrrety, to też była Przygoda przez duże "Pe" !!! Mamy co wspominać :lool: Zobacz sobie tutaj:
http://www.bezpieluch.pl/forum/viewtopic.php?f=2&t=33

Hm, ja to chyba jednak ciekawe życie mam, nie ma co... :lool: :lool: :lool:

Świetna przygoda - Wy nie jesteście z cukru, a opowiadać będziecie mieli co :-)
Piękne masz córki :love:

Ale masz wspaniałe rękawy w bluzce :love:
A historię świetnie się czytało i zazdroszczę trochę- to pewnie było cudownie odświeżające (psychicznie) uczucie :)

Cytat:

---

Zamieszczone przez PodwójnaMama

Ale masz wspaniałe rękawy w bluzce :love:

---

Upolowałam cudeńko 8)) Taki sam wzór ma też na asymetrycznie skośnym długim dole :love: Allegro rządzi! :thumbs up:
He he, nawet totalnie mokra prezentowała się elegancko :lol:

Zdjęcia śliczne choć szkoda że nie macie tych zmokłych bom ciekawa jak wyglądałaś z dzieckie z tyłu i z przodu :twisted:
Bluzka też zwróciła moją uwagę ale bardziej jeszcze wpadły mi w oko , nie wiem kamizelki, dzieciaczków ;-). Takie same i superaśne

Aaaaa Kinga gdzie Ty mieszkasz że nad morze szłaś ? ;-)

Przygoda super!
A zdjęcia- przepiękne!!! :D

:love: :love: :love: piękne zdjęcia a przygoda nie do pozazdroszczenia.....obyło się bez przeziębienia :shock: ?????